Τα δεκάξι δεν τα 'χα κλείσει όταν φάνηκες ξένος εσύ
και μου είπες μαζί σου να με πάρεις καθαρίζεις για όλα εσύ
κι όταν ρώτησα πόσα βγάζεις, είπες τότε και μην τ' αρνηθείς
στο σταθμό και στα τραίνα δουλεύεις και πως δεν θα σαλπάρεις ποτέ
Είπες πολλά Τζώνυ, όλα ψευτιές Τζώνυ
όλα απάτη Τζώνυ από την αρχή
και σε μισώ Τζώνυ, μη μου γελάς Τζώνυ,
μη μου φυσάς τον καπνό στα μούτρα, σκυλί
Σουραμπάγια Τζώνυ, είσαι τόσο σκληρός
Σουραμπάγια Τζώνυ, θεέ μου πώς σ' αγαπώ
Σουραμπάγια Τζώνυ, έχω θλίψη βαθιά
Που 'σαι άκαρδο πλάσμα, μα γι' αυτό σ' αγαπώ
Στην αρχή ήταν ένα θαύμα, μα σου τα 'δωσα όλα με μιας
Και προτού να περάσουν λίγες μέρες, ούτε γύριζες να με δεις
Ταξιδεύουμε στο ποτάμι κι από 'κει σε λιμάνι φτηνό
Τώρα σαν κοιταχτώ στον καθρέφτη, μοιάζω να 'μαι σαράντα χρονών
Δεν θες αγάπη Τζώνυ, λεφτά θέλεις Τζώνυ
Και με ρίχνεις Τζώνυ μ' ένα φιλί
Όλα τα θέλεις Τζώνυ, όλα σου τα 'δωσα Τζώνυ
μη μου φυσάς τον καπνό στα μούτρα, σκυλί
Σουραμπάγια Τζώνυ, είσαι τόσο σκληρός
Σουραμπάγια Τζώνυ, θεέ μου πώς σ' αγαπώ
Σουραμπάγια Τζώνυ, έχω θλίψη βαθιά
Που 'σαι άκαρδο πλάσμα, μα γι αυτό σ' αγαπώ
Δε ρωτούσα ποτέ να μάθω Σουραμπάγια τι πάει να πει
Όμως όλοι σαν κάλπικη δεκάρα σε γνωρίζουν στα καπηλειά
κάποια μέρα σαν θα ξυπνήσω σε κρεβάτι φτηνού λιμανιού
θα 'χεις φύγει χωρίς μια λέξη να σαλπάρεις για μακριά
Είσαι άκαρδος Τζώνυ, είσαι τομάρι Τζώνυ
γιατί μου φεύγεις Τζώνυ λέγε γιατί
αφού σ' αγαπώ Τζώνυ, όπως στην αρχή Τζώνυ
μη μου φυσάς τον καπνό στα μούτρα, σκυλί
Στίχοι: Bertolt Brecht
Μουσική: Kurt Weill
Από το θεατρικό έργο: Happy End, 1929
Μετάφραση: Παύλος Μάτεσις
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη