Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012

Nάνσυ Παναγάκη, Ξυπνώ μια μέρα



 

γυρεύω μια ζωή που να ισορροπεί η παρέμβαση με τη φυσική.
το μηδέν μοιάζει με ουτοπία.
το άπειρο σα να είναι μια σκέτη εγκεφαλική μαγεία.
μορφώνομαι λες για να φερθώ καλύτερα στα ζώα και τα φυτά.
για τους ανθρώπους ποίος ο λόγος;
ποιός ο ορισμός και η λειτουργία της κάθε μονάδας;
στην υπερβολή με οδηγεί η εναγώνια επικοινωνία.
επικοινωνία με άθλους ή άθλια επικοινωνία.
ένα πρωί ξυπνώ στη Γη
τα ένστικτά μου είναι πιο δυνατά απο το εγκεφαλικό ταξίδι
μη μιλάς άλλο, έλα να περπατήσουμε μαζί
για την τροφή μας
να σκαρφαλώσουμε ως τη πηγή
είναι βέβηλο να οικούμε τους ναούς
είναι βέβηλο και μας κάνει φιλάσθενους
παράξενους κλειστολάγνους, ζωντανούς νεκρούς.
ένα άστρο με μαγνητίζει παράμερα να κινηθώ
η αγέλη σαν ένα κορμί ανχνίζει
κρυώνω, πισωγυρνώ
Μια μέρα ξυπνώ στη Γη
ποιός μας μάτωσε;
σήμερα δεν επιτρέπεται να ματώνεις
είναι μολυσμένα λίγο ή πολύ όλα
κι έχουμε ξεσυνηθίσει να ματώνουμε φυσικά
...
έλα φίδι και δάγκωσέ με, σε προκαλώ.
γιατί είμαι πιωμένη με χειρότερο δηλητήριο
έρχομαι απ' τον χορό των καννίβαλων ποντικών






στη Φαίδρα Φις




Δία σ' ευχαριστώ πολύ