Κατάφερε να κλωσήσει αλήθειες και να φτιάξει ψέματα. Με τέτοια εφόδια πας μπροστά τελικά. Εγώ μπορεί να ξεχνάω τι ήθελα να πω αλλά δεν παραξενεύομαι που ανοιγοκλείνει το στόμα σαν ιγκουάνα. Μόνο μύγες θα ‘τρωγε έτσι ή αλλιώς. Κρίτσι κρίτσι στα δοντάκια. Γι’ αυτό βγάζει και ό, τι βγάζει…Μην επεκταθώ. Τα φημισμένα σεισμικά έντομα είναι γι’ άλλα στόματα. Και για άλλα δόντια, αυτονόητα. Καθαρά και λευκά. Ευκολάκι να επινοείς μια αναχαίτιση με ακουαρντέντα. Είπε πως έχουμε ακόμη χρόνο. Τρίχες είχαμε και γι’ αυτό ζάρωσε διακριτικά ανθηρός… Βελάζει μια δυο τρεις σαν δυσπλαστική ακρίδα και πρήζεται σαν μοσχάρι από το στόμφο και την έπαρση λες και συμπυκνώνεται μέσα του όλη η γνώση του σύμπαντος. Τι ψάχνετε; Γιατί χάσκετε; Γιατί είστε χάνος; Κάποιον αποφάσισαν μερικά πρόβατα να τον προσφωνήσουν μηρυκαστικό του ανέμου και η φήμη του έγινε ξαφνικά προνομιούχος με προοπτική κοσμογονική. Να μας λείπει το βύσσινο! Ου ου! Η μνήμη δεν σαλεύει ούτε το τώρα ούτε το αύριο. Μη δείχνετε εμένα με το σουγιαδάκι. Στον αχυρώνα του παραλόγου θα μπούμε όλοι, σε άλμπουμ με φωτό από σαρκοφάγους. Το πολύ πολύ να μας κλείσουν σε σακουλάκια με πασατέμπο και ηλιόσπορους. Κατά τα νοσηρά και πιο πειστικά από τα κέφια τους. Κι αφού μας παραδώσουν στα ιδρύματα, στα σανατόρια και στα ψυχιατρεία, θα φρενάρουν για λίγο την κακία- αυστηρά δέλτα χι- και θα πάμε στράφι. Ρημαγμένοι, χωρίς δικαίωμα, χωρίς χαρτάκι εξόδου.
Έτσι καμάρι μου. Με καμάρι! Αδιαφορώντας για τα εγκόσμια, θα κανακεύω παραλογισμούς εγχειρημάτων μέχρι ν’ αποσυρθώ. Θα θυμάμαι λιακάδες ανάμεσα στους ανηκέστως προσβλητικούς μήνες. Εν τω μεταξύ κάποιες βράσεις θα έχεις πάρει κι εσύ. Και για την ψυχική οδύνη, πάλι εδώ είμαστε. Θα σε αποζημιώσω με φάσκελα. Θα σταδιοδρομήσεις άξια και σ’ αυτά- είναι βέβαιο, καθώς το απαντητικό αύριο θα μακραίνει με λαιμαργία. Μόλις σιγούρεψες το πιρούνι, άρχισες τις διώξεις κατά των αμάχων. Τι σπαραξικάρδια πρακτική… Έλα. Βομβάρδισε κι άλλο με κλαψουρίσματα. Θα σε ανταμείψω με συναρπαστικές εκπλήξεις! Δοκίμασέ με! Εγώ δεν είμαι ταχυδρόμος και θα χτυπήσω περισσότερες από δύο συνoμωτώντας με κάθε κακοποιό στοιχείο. Μάντεψε ποια θα είναι η διάδοχη κατάσταση. Ε; Ποιααα; Θα σου πω γιατί είσαι και βραδυφλεγής και σε βαριέμαι. Μυκηθμός από θεόσταλτο παχύδερμο. Αλλά τότε δεν θα σε περιθάλψω. Όχι. Τότε θα το πάρω αλλιώς με συκοφαντίες οικείου σου τύπου.
Για το τέλος κράτησα το καλύτερο: θα σβήσω όλα τα τσιγάρα μου στα μπαλονάκια σου!
Και πού ‘σαι! Χάρισμά σου και τα τσόφλια... :)