Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Έκτωρ Κακναβάτος, τέσσερα ποιήματα





ΡΗΓΜΑ ΣΤΟΝ ΚΡΟΤΑΦΟ




Με τι ακόμα να μετρούσα της γενιάς μου
το εμβαδόν ;
Με τι άλλο .
Ο πλανήτης έτριζε από αιμοφιλία
απ' της γενιάς μου όλα τα έναστρα
τις εννιά στοίβες όνειρα που έδωσα
όλα σπάνιες πέτρες
να φύγει ο κόμπος στο λαιμό .
Ο πλανήτης έτριζε
με τις περήφανες σιωπές μου
τα συνομήλικά μου σχήματα τις φωταψίες
τα μανάλια που
ακόμα φέγγουνε όλα σ' εκκλησιές κρυφές .




΄Ομως το ρήγμα στον κρόταφο
απ' τή ριπή σου πίκρα
εννιά μίλια ρήγμα η διάψευση
στον κρόταφο .






ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΠΕΤΡΕΣ




Αλλιώς δε γίνονταν ως φαίνεται .
Αρχή αρχή ακέραιος και βόνασος
ύστερα χίλια κομμάτια με την άρνηση
κλασματικός ακόμα υπήρχες
συνεχίστηκες σημάδι από πουλιά
ή τρία δάχτυλα
σμιχτά του μόσχου χαράζοντας γητειές
κ' ευθείες κάθετες , ώσπου χαμήλωνες
τσακίδια και μαδάρες καταμεσί των αριθμών
ώσπου μετριόσουνα
μετριόσουνα που δεν έλεε να σωπάσεις ...
... χαρτογραφούσες τον πηλό αυτόν το δαίμονα
τη φτερούγα μέσα σου πού έτρεμε κ' εμίλειε
λέγοντας πέτρες περπατώντας θάματα
φωνάζοντας : σώστε το παράλογο
το άλλο σας εντόσθιο που άρπαξε το σκυλί
και χάθηκε προς τα οινόφυτα του γαλαξία ...




΄Ολην τη νύχτα τουφεκούσες ένα φεγγάρι
κόκκινο
το πρωί σε βρήκανε μες στ' αποτσίγαρα .






ΜΗΝΙΝ ΑΕΙΔΕ


L'-enfer c'est les autres.

J.P.SARTRE




Ψυχή μου αγρίεψες
- τι πολύφημος αυτό το ψ -
Δεν είναι που πιάστηκες να ζητιανεύεις
μα που ανύποπτη δίχως εμβόλιο
άνάμεσά τους διάβηκες
των μολυσμένων
Φτύσε τους
τώρα πια όλοι τους είναι οι '' άλλοι'' .






ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΑΛΛΟΘΙ




Το σκυλί μου κόπια του όγδοου αιώνα
κομμένο στα τέσσερα
μ' άλλους σακατεμένους κώδικες
λέω να το πουλήσω για πατατόσπορο




έχω παιδιά να θρέψω
θέλει πισσοχαρτο η στέγη μου
θέλει καλαμπόκι το κοτέτσι
θέλουν τα ποντίκια τυρί
την Πτολεμαία Κλεοπάτρα θέλω στο στρώμα μου
και βρέχει .