Αν όμως υπάρχει ζωή μετά θάνατον, παρακαλώ τον Θεό ν' αποκαταστήσει μιαν αδικία.

Αφού η πριγκίπισσα δεν έχει περιπέσει σε κανένα αμάρτημα-ούτε καν στο προπατορικό-

και προορίζεται για τον Παράδεισο, ας μην τη στείλει σ' έναν ασπρόμαυρο Παράδεισο.

Κι αν αυτό δεν είναι δυνατόν (για λόγους ευρυθμίας του σύμπαντος) ας με στείλει μαζί της

(όταν έρθει η ώρα μου) στον Παράδεισο των σκύλων: μαύρα φυτά, μαύρα σκυλιά, μαύρα

λουλούδια. Σαν κόλαση μοιάζει.

Αλλά δεν υπάρχει κόλαση όπου υπάρχει αγάπη. Δεν υπάρχει

παράδεισος, κάποτε, παρά την αγάπη.

Αρκεί, όμως, που υπάρχει αγάπη: αυτό το διαρκές καθαρτήριο.

Μιχάλης Γκανάς