Πολλές φορές περνώντας απ' το ναό
τις πλάτες μου ισιώνοντας στις πύλες
ακινητοποιώντας λίγο τα φτερά
σ' έναν αέρα που βγαίνει ζεστός
ζωντανός απ' το εσωτερικό του
κοιτώ στο βάθος τους ιερωμένους
καλώντας εκεί όλα μου τα δαιμόνια
αυτά έρχονται ζευγαρωμένα
κάπως σαν τους γονείς μου
σαν εγώ με τον ονειρεμένο αγαπημένο
ή σαν την αρχή και το τέλος μου.