Ο στίχος θα ‘ρθει πάλι από την ανατολή

Με τρένο θα ‘ρθει από τον Αύγουστο

Γερμένος βότρυς στον ώμο της κληματαριάς

Μιας κοιμωμένης θα γίνει γκιλοτίνα

από χρυσούς βοστρύχους

Στον απόηχο πικρής συλλαβής το φύλο

Λεξιτομή για να της αποδοθεί

η ειρωνεία της αποκαθήλωσης

όσων έσκαψαν όσων έκαψαν τα μάτια

Κι είναι αργά για να μας επιστραφεί

η ορατότητα των ακεραίων

Γιατί είναι ο στίχος ο στερνός συρμός της