Με τα δόντια κόβει πάλι τα σχοινιά

γκρεμίζοντας βουβές τις μαριονέτες

ο θίασος λιγόζωα κορμιά

το χέρι τείνει όπως οι επαίτες

Θα έμεναν δυο ζωές ακόμη

Εκείνη Λιλίθ, μακριά κόμη

Εκείνος το πλευρό

Ο θεός ενδιάμεσος

στην  ευκτική του

Πλάγιος Λόγος Νερό