Σκιστήκανε τα φίμωτρα στην υστερογραφία

Σενάρια μεταμόρφωσης στηρίζουν τα λοφία

Αλίμενη κι αθύρωτη περνάω στο σιδηρούν

Όσοι μου το διδάξανε να πάνε να πνιγούν

Τίποτα δεν μου έμαθαν εκτός από το βράχο

Να πέφτω να γκρεμίζομαι κι απ’την αρχή να γράφω

Πάπυρους που μου έστρωσες για ν’αποκοιμηθείς…

Ήταν του τέλους η αρχή-όχι τρόπος ευθύς

Εσύ το ξέρεις σίγουρα,δεν είμαι η Σταχτοπούτα

Γι’αυτό φτερά και πούπουλα τα σφράγισα στην κούτα

Ζήσε λοιπόν το βίο σου αβίωτο ισοβίως

Γίνε στυλίτης στο κενό και σφράγισέ τα ομοίως.