Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

Eas Excomunico



 Η Λωρέτα είχε σκεφτεί πως αυτό που σέρνει τον λεπτοδείκτη
Είναι φαρμακερός αστρίτης πάνω σε φρεσκογεννημένες ώρες
Ας πούμε ανακωχής-Μιλάει μόνη της
Σιχαίνεται την ευπάθεια του μισοσκόταδου
Γιατί της καρφώνει στο λαιμό μια σιδερένια άγκυρα
Που εξιστορεί την αγωνία του καραβιού λίγο πριν βυθιστεί


Η «Λωρέτα Ντε Μπω» θα χορέψει τανγκό
Θα πετάξει ένα ένα τα γαϊδούρια
Πέτα εδώ πέτα εκεί πιο πολύ ελαστική
ποια μιζέρια θα κόψει τη φούρια!

Στα ενδότερα θυσιαστήρια βαριά σφαγεία
επανέρχεται δριμύς δεδικασμένος ύπνος
για να μην ξεφεύγει ποτέ κανείς
από τη διαταραχή του κύκλου
που η περιφέρειά του απλώνει στο σίγουρο λάθος
κι έτσι το ανθεκτικό οριστικό και μέτριο
φρικτό φάος αντίδοτο στη μακαριότητα των επωνύμων

Η Λωρέτα σήμερα θα παραδώσει γράμματα
ποιος μπορεί να καταλογίσει σ’έναν ταχυδρόμο
τον υγιή σφαδασμό τους
τη διατήρηση της μελαγχολίας τους
της ήττας που είναι διάφορη
από τα αποχωρητήρια που στήνουν ενέδρες?
Οι συνέπειες του συναισθηματικού κοιτάσματος
είναι βλαβερές σε τέτοια ερμαφρόδιτα οχυρά
τόσο όσο και οι παρηχήσεις εγγενών τραυμάτων
που εγκαίρως έχουν φροντίσει να φαλαγγίσουν



Η «Λωρέτα Ντε Μπω» σε υπόγειες στοές
ξεχωρίζει τα μήλα απ’τα αχλάδια
τι κι αν έχουν ουρές με βελόνες βαριές
διυλίζει κουνούπια και χάδια


Στα επιστολιμαία
αστικτικής κατάφασης-στικτικής αντίφασης
ενσταλάζεται εμπράγματη η έρημος
η περιρρέουσα αναγκάζεται
ν’ανακαλέσει τη συνοχή του "αγώνα"
συγκαλώντας έκτακτο συμβούλιο
εξαπολύοντας ραβασάκια χαμηλής ποιότητας
Στην αχερούσια άβυσσο της ματαιοδοξίας
οι κοινότητες των δειλών κρυψίνοων επιθυμούν σφοδρώς
την περιχαράκωση ή να της προσάψουν βαρύ διακριτικό
βιαστικά και πρόχειρα να την κατατάξουν στην ομοταξία
προσδίδοντας πρώτο βαθμό συγγένειας με το ανυπόστατο
Κατά τα άλλα -συμπεριφέρονται ακριβώς
σαν ν’ανακάλυψαν πρώτοι
το άστρο του Πλούτωνα στον ουρανό
Στις σύμπλοκες τακτικά συρράξεις τους
Επικρατεί ο νόμος του χειροδικαίου
Αυτό καλείται ποιητική πράξη!
Με άδεια που προκρίνεται ασφαλώς από τη σημαία.

Δύσκολο να πνίγεις τη μια απογοήτευση μέσα στην άλλη
Ομολογία ψύχραιμη ανένταχτη στη λύπη
αλλά τακτοποιημένη σε βάθος ικανό
Ώστε να μην ενδίδεις στις αδελφές του ελέους
Αφορολόγητα τα άφιλτρα
στον εγχώριο καπνότοπο του ποιητισμού
Που τείνει προς την απαγορευμένη του μεθόριο

Ο χρόνος έχει τον τρόπο του να υποτάσσει σε αδέκαστη ακολουθία
Το στέρεο και μεγαλοδύναμο ύφος εντυπωσιακών εναγκαλισμών
Επιδόσεων στα χειροκροτήματα

Δεν την ξαφνιάζει πια η δική της συγκέντρωση στη γαλήνη της παρακμής
παρατηρώντας την προσήλωση των άλλων στην ανθηρή ποιητολογία
με νιανιά αλληλοπροσφωνήσεις συγκολλάται το εύθραυστο
εκκλησίασμα της εικονικότητας
η ζωή ρέει στον ασφαλτοστρωμένο κώδικα που προδιασφάλισαν
για να μπορούν να διαβάζονται ισοπεδωμένες
συσκευασμένες η μνήμη της ποίησης και η αθωότητά της

Κατονομάζονται ευκολότερα
απ’ό,τι αναγιγνώσκονται τα γράμματα
απ’όσους συνιστά ζήτημα ζωής και θανάτου
να στεγάζουν και ν’αναστεγάζουν το λογικό επιχείρημα
κάτω από την ευλαβική αντίκρουση της προσήνειας
Ευνόητο λοιπόν γιατί πάντα θα προτιμάται
η χρονοτριβή στο μικρόκοσμο των μετρήσεων
και των καταμετρήσεων



Η «Λωρέτα Ντε Μπω» θα χορέψει τανγκό
Και θ’αντέξει τη μακριά γαϊδούρα
Με τακούνι λεπτό κι άλλο τόσο ψηλό
Στο Ζητούνι θα κλέβει τα μούρα
Κι αν οι μέρες δεν παν κι οι ορμές ξενυχτάν
Μες στα γράμματα πέδιλα πίλοι
Σεισμογράφοι ουρανοί έτσι όσοι αγαπάν
Στη ζωή το πληρώνουν βρε silly

μη σε νοιάζει μωρό μου εμείς θ'ανοίξουμε
σπαγγετερία στα ξένα
γιατί το δικό μας πάθος το στέργει
ο ακτινωτός αέρας που φυσάει
από την Αμάλθεια
της ρόδας του ποδηλάτου