Δευτέρα
Απ’το απουσιολόγιο δύο και δέκα το πρωί παίρνω χάρη απ’τις λίγεςΚάτι εξαίρεσες απ’το ποινολόγιοΔες την παίρνω την αναπνοή και φέτος υπεράνω των ξορκιών και αναθεμάτων αθανάτων να βουτήξουμε στη Χώρα των Θαυμάτων να έρθουν νύχτες καληνύχτες νατριούχος βάρκα- και τα διαβατήρια είναι μία δύναμη κινητήρια να χαρείς δεν θα αντέξω άλλη μια δυσφήμιση στείλε μου την Κομπαρσίτα και θα πίνω λεμονίτα να ξεκουράζω τον αφρό μέσα στο ανθρακικό σαν Λολομπριτζίτα
Τρίτη
Φόρα καπελάκι-κράτα γερό το φτερό- άσε το φαρμάκι δως μου το ψαθάκι στην ακρογιαλιά έχουμε προπονηθεί τόσο στις προδοσίες τώρα είναι η ώρα που εξαργυρώνονται οι πιο πικρές θυσίες πάρ’τα όλα-ναι και το γλυκό μέσα απ’το βαζάκι κερασάκι ασθενείς αναδεικνύουν έντρομο αυτισμό κανιβαλισμό Φαρισαίους κι Εφιάλτες πάνω απ’το τηγάνι θα τους φτιάξω στον ατμόΙούνιο λένε το μήνα που λιώνει η φωτογραφία και δροσίζει η οθόνηΜα είναι φωτιά
Τετάρτη
Δεν είναι χαρτί να το τσαλακώσωΣτο βαγόνι ημερομηνία άλλη για να με πιστέψεις πάλι-με καφέδες και σποράκια ραβασάκια κόκα κόλα στην καμπίνα στο κατάστρωμα Σειρήνα-φράουλες κόκκινες κινίνα-ποιος σε πείραξε- και στην κουπαστή το σλίπινγκ μπαγκΜπαγκ Μπαγκ Γλυκά φίλα με στο στόμα και στο μέτωπο σιρόπια ν’αγιάσει κι η στεριά η ξερή-η όπ[οι]α-όπ[ι]α θα φωνάζω «τώρα τέλος» τα επεισόδια τα μνημόσυνα γλυκόξινα κινέζικα εισόδια θα μαγειρέψω στο γκαζόν είναι η σεζόν που θα διαπρέψωΣτο καπό ρεπό δεν θα στρίψω Ξενοπούλου αυτή τη φοράΟρκίζομαι θα φέρω κάμερα
Πέμπτη
Κινητό ρύζι τηγανητό στον καντράν διψάν οι ώρες για κυνηγητό θ’ανάψω τσιγάρα φουγάρα βασιλικά να καούν τα κόκαλα φρόκαλα θα δεις στο λιμάνι την κακοτυχία τη δοξάσαμε ας καπνίσουμε το βαρύ χαρμάνι το μετάξι ανήμερο στο γαργαλητό βέτο στις πλαστογραφίες να λογαριάζεις στην εμβέλεια του κρίνου για το εφήμερο ένας δολοφόνος με γυμνό σπαθί θα πάμε και στα καρτ να τρέξουμε εφημερεύουν όσοι αγριεύουν το χρεώνομαι πήγε εννιά παρά βεβαιώνομαι και μαζί στην υστερία από την κακοκαιρία φυλαχτό είναι αυτό ή σκατό?
Παρασκευή
Αν δεν ξέρεις τάβλι δεν με νοιάζει στο συγχωρώ ρίξε μου κονιάκ στο ποτήρι το καμπυλωτό να κάνω εκεί μέσα καγιάκ κι η γόνδολα στο τσακ να φέρνει τον καιρό για το χαρακίρι τζάμπα έσκασα δυο μέρες που γεφύρωνα αμάν και απαπά αναφιλητό κρυφτό Σαμουράι απ’το Σεράι καμικάζι αποπληξία ου ου ολυμπιακός σινεμά δοξαπατρί με τον Σαντ και τον Σαιντ Εξυπερύ πες μου να πάω εκκλησία να σου δείχνω τα τσακίσματα με το τακούνι στη σπηλιά θηλιά μπουρνούζι αγκαλιά βραχνάς η μέρα και κόκκινο μανό η Αρκούδα του Ζαν Ζακ Ανό λευκό μακό αδιάβροχη μάσκαρα μαλλιά βρεγμένα τα ψάρια έχουν καλοκαίρι αγριωπό
Σάββατο
Τρένο βαπόρι ό,τι διαλέξεις χαρτομάντηλα μηχανή καφέ και ξύπνα Θήβες Πυραμίδες ή Χαλβά Φαρσάλων ύπτια ανάσκελα «οι ζωές των άλλων» και ροδόνερο για τις πιο πληγές απ’τις πληγές φευγάτες ισορροπίες κι οι παραγραφές στην ψύξη στην κατάψυξη παγάκια απαρατήρητα υποδόρια αδιάψευστο άλγος. Φτου!
Κυριακή
Υπουργός ανενεργός. Τυπώνονται τ’ανείπωτα μ’έναν προβολέα για υπόσταση ντόλτσε βίτα στείλε μου ξανά την Κομπαρσίτα πόσα ακόμα κενά μένουν Σάββατα σαν ζογκλέρ καταστέλλω τα άβατα θα τυλίγω θα τρίζω θα βρίζω ενώ έχω ορκιστεί σε σένα να γυρίζω με το νεροπίστολο απλώς σε σημαδεύω το νερό ενσαρκώνεται στην τελική βγες απ’το κλουβί κι αν δώσει κάποιος θεός άγνωστος να πιούμε το μοχίτο θα σε κάνω Χιροχίτο αν προτιμάς την Καϊπιρίνια πίνε από το γάλα μου νουνού θα σου στίψω μανταρίνια κι από κάτω θα’χει τέντες δικές μου οι πατέντες για τα σκοτεινά περάσματα λεμοντσέλο θα βάλω και στο τσέλο θα παίζω-ξεχνάω το ούτι-τα πιο εξωτικά άσματα μαύρες ρίγες έχουν οι ακρίδες ή μου φαίνεται? Με την τσιμπίδα πυγολαμπίδα κι αυτή ζεσταίνεται πριν μας διαλύσουν οι σκευωρίες και γίνουμε θηρία άγρια στις νυχτωδίες στις υστερίες στις προφητείες παίξε μου άρια γίνε Μαχάτμα τα’χω πληρωμένα να μη δούμε καραμπόλα τόσο όνειρο απόχη ζημιά η άσφαλτος λιώμα κουβάρι αν διατάξεις θα γίνω μια πλάνη από πορσελάνη Χριστιανός Κόπτης Μωαμεθανός κι άσε όλα τα ζώ[δι]α να μένουν στα εμπόδια
Απ’το απουσιολόγιο δύο και δέκα το πρωί παίρνω χάρη απ’τις λίγεςΚάτι εξαίρεσες απ’το ποινολόγιοΔες την παίρνω την αναπνοή και φέτος υπεράνω των ξορκιών και αναθεμάτων αθανάτων να βουτήξουμε στη Χώρα των Θαυμάτων να έρθουν νύχτες καληνύχτες νατριούχος βάρκα- και τα διαβατήρια είναι μία δύναμη κινητήρια να χαρείς δεν θα αντέξω άλλη μια δυσφήμιση στείλε μου την Κομπαρσίτα και θα πίνω λεμονίτα να ξεκουράζω τον αφρό μέσα στο ανθρακικό σαν Λολομπριτζίτα
Τρίτη
Φόρα καπελάκι-κράτα γερό το φτερό- άσε το φαρμάκι δως μου το ψαθάκι στην ακρογιαλιά έχουμε προπονηθεί τόσο στις προδοσίες τώρα είναι η ώρα που εξαργυρώνονται οι πιο πικρές θυσίες πάρ’τα όλα-ναι και το γλυκό μέσα απ’το βαζάκι κερασάκι ασθενείς αναδεικνύουν έντρομο αυτισμό κανιβαλισμό Φαρισαίους κι Εφιάλτες πάνω απ’το τηγάνι θα τους φτιάξω στον ατμόΙούνιο λένε το μήνα που λιώνει η φωτογραφία και δροσίζει η οθόνηΜα είναι φωτιά
Τετάρτη
Δεν είναι χαρτί να το τσαλακώσωΣτο βαγόνι ημερομηνία άλλη για να με πιστέψεις πάλι-με καφέδες και σποράκια ραβασάκια κόκα κόλα στην καμπίνα στο κατάστρωμα Σειρήνα-φράουλες κόκκινες κινίνα-ποιος σε πείραξε- και στην κουπαστή το σλίπινγκ μπαγκΜπαγκ Μπαγκ Γλυκά φίλα με στο στόμα και στο μέτωπο σιρόπια ν’αγιάσει κι η στεριά η ξερή-η όπ[οι]α-όπ[ι]α θα φωνάζω «τώρα τέλος» τα επεισόδια τα μνημόσυνα γλυκόξινα κινέζικα εισόδια θα μαγειρέψω στο γκαζόν είναι η σεζόν που θα διαπρέψωΣτο καπό ρεπό δεν θα στρίψω Ξενοπούλου αυτή τη φοράΟρκίζομαι θα φέρω κάμερα
Πέμπτη
Κινητό ρύζι τηγανητό στον καντράν διψάν οι ώρες για κυνηγητό θ’ανάψω τσιγάρα φουγάρα βασιλικά να καούν τα κόκαλα φρόκαλα θα δεις στο λιμάνι την κακοτυχία τη δοξάσαμε ας καπνίσουμε το βαρύ χαρμάνι το μετάξι ανήμερο στο γαργαλητό βέτο στις πλαστογραφίες να λογαριάζεις στην εμβέλεια του κρίνου για το εφήμερο ένας δολοφόνος με γυμνό σπαθί θα πάμε και στα καρτ να τρέξουμε εφημερεύουν όσοι αγριεύουν το χρεώνομαι πήγε εννιά παρά βεβαιώνομαι και μαζί στην υστερία από την κακοκαιρία φυλαχτό είναι αυτό ή σκατό?
Παρασκευή
Αν δεν ξέρεις τάβλι δεν με νοιάζει στο συγχωρώ ρίξε μου κονιάκ στο ποτήρι το καμπυλωτό να κάνω εκεί μέσα καγιάκ κι η γόνδολα στο τσακ να φέρνει τον καιρό για το χαρακίρι τζάμπα έσκασα δυο μέρες που γεφύρωνα αμάν και απαπά αναφιλητό κρυφτό Σαμουράι απ’το Σεράι καμικάζι αποπληξία ου ου ολυμπιακός σινεμά δοξαπατρί με τον Σαντ και τον Σαιντ Εξυπερύ πες μου να πάω εκκλησία να σου δείχνω τα τσακίσματα με το τακούνι στη σπηλιά θηλιά μπουρνούζι αγκαλιά βραχνάς η μέρα και κόκκινο μανό η Αρκούδα του Ζαν Ζακ Ανό λευκό μακό αδιάβροχη μάσκαρα μαλλιά βρεγμένα τα ψάρια έχουν καλοκαίρι αγριωπό
Σάββατο
Τρένο βαπόρι ό,τι διαλέξεις χαρτομάντηλα μηχανή καφέ και ξύπνα Θήβες Πυραμίδες ή Χαλβά Φαρσάλων ύπτια ανάσκελα «οι ζωές των άλλων» και ροδόνερο για τις πιο πληγές απ’τις πληγές φευγάτες ισορροπίες κι οι παραγραφές στην ψύξη στην κατάψυξη παγάκια απαρατήρητα υποδόρια αδιάψευστο άλγος. Φτου!
Κυριακή
Υπουργός ανενεργός. Τυπώνονται τ’ανείπωτα μ’έναν προβολέα για υπόσταση ντόλτσε βίτα στείλε μου ξανά την Κομπαρσίτα πόσα ακόμα κενά μένουν Σάββατα σαν ζογκλέρ καταστέλλω τα άβατα θα τυλίγω θα τρίζω θα βρίζω ενώ έχω ορκιστεί σε σένα να γυρίζω με το νεροπίστολο απλώς σε σημαδεύω το νερό ενσαρκώνεται στην τελική βγες απ’το κλουβί κι αν δώσει κάποιος θεός άγνωστος να πιούμε το μοχίτο θα σε κάνω Χιροχίτο αν προτιμάς την Καϊπιρίνια πίνε από το γάλα μου νουνού θα σου στίψω μανταρίνια κι από κάτω θα’χει τέντες δικές μου οι πατέντες για τα σκοτεινά περάσματα λεμοντσέλο θα βάλω και στο τσέλο θα παίζω-ξεχνάω το ούτι-τα πιο εξωτικά άσματα μαύρες ρίγες έχουν οι ακρίδες ή μου φαίνεται? Με την τσιμπίδα πυγολαμπίδα κι αυτή ζεσταίνεται πριν μας διαλύσουν οι σκευωρίες και γίνουμε θηρία άγρια στις νυχτωδίες στις υστερίες στις προφητείες παίξε μου άρια γίνε Μαχάτμα τα’χω πληρωμένα να μη δούμε καραμπόλα τόσο όνειρο απόχη ζημιά η άσφαλτος λιώμα κουβάρι αν διατάξεις θα γίνω μια πλάνη από πορσελάνη Χριστιανός Κόπτης Μωαμεθανός κι άσε όλα τα ζώ[δι]α να μένουν στα εμπόδια
δευτέρες τρίτες τετάρτες πέμπτες παρασκευές σάββατα κυριακές
lovemetwotimes
πνεύμα άγιο δώσ'μου όλη την Αργεντινή
δική μου