Κυριακή 7 Ιουνίου 2009

Brain Damage Eclipse


Στα φασκιωμένα υπερήλικα λιοντάρια που στρέφουν
Την εξπρεσσιονιστική κάννη τους στα τινάγματα
Μιας ήδη ματαιωμένης πεταλούδας που
Φαλτσάρει σε κομμένα ηλεκτροφόρα σύρματα

Αυτιστικοί,με επιδεινούμενες ταυτίσεις
Ό,τι τους περισσεύει το ονομάζουν
Οπλοστάσιο σ’ετοιμότητα και από κει
Προέκυψαν τα λαθεμένα ονόματα

Το ευερέθιστο της ικανοποίησης
Των ηδονοθήρων ευτέλειας
Βρίσκεται στις εκκωφαντικές διαπραγματεύσεις
Εκεί αγγίζονται λάγνα
Κι εκρήγνυται η μόνη στέρεα ύλη-η βλακεία
Που έχει υποστεί τον δυναμιτισμό
Και όπως σκάει λάμπει


Η ομορφιά είναι μια δύναμη που δεν παραλύει
Απειθάρχητη εμπιστεύεται την παράνοια των άστρων
Καμιά λέξη δεν καταναλώνει άτακτα
Διακλαδώνοντάς τη στο απόστημά σας
Ούτε μεταστάσα στο υδαρές μελάνωμα
Αυτού που έχετε υποκαταστήσει
και καλείτε ψυχή

Στους στρατηγούς κρυψίνοες που αυτο-επιστρατεύονται
Επικηρύττοντας το έωλο για ν’αλώσουν ξανά
Την «αριστεία»

Μη λυπάστε

σε μας μένει η ομορφιά





update:Μύγα



Μια μύγα μια παλιόμυγα
Απάνω στο φλιτζάνι μου
κουτάλι φλιτζάνι
κουτάλι φλιτζάνι μου
Και πίνει
-Τι πίνει τι πίνει;
Αγάπη μου τι πίνει τι πίνει;
-Καφέ απ’ το καφεδάκι μου
φιλήδονα παιδάκι μου
ρουφάει ρουφάει την καφεΐνη
-Τι πίνει πίνει;
Ρουφάει την καφεΐνη
Τι πίνει τι πίνει;

Κόλλησα να την παρατηρώ
Την αναίδειά της επιθεωρώ
Κόλλησα κι εγώ πρωί πρωί
Μπορεί και να’ταν άνθρωπος
Στην άλλη τη ζωή

Πιες ρε μύγα ό,τι θέλεις
Μήπως ήσουν ο Νταβέλης
Μήπως, μήπως ο εφιάλτης
Ή κι ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης
-Θεός φυλάξοι

-Ωωωω!
Μια ζωή βασανισμένη
Και παντού κατατρεγμένη
Αφήστε με ν'αγιάσω
Μια στιγμή να ξαποστάσω
έχω πλαντάξει


-Μήπως είσαι μαύρο κάρμα
Μήπως είσαι αδερφοκτόνα
-Έπαιξα σε μια ρεκλάμα
Μοναχά για εντομοκτόνα
-Θεός φυλάξοι !
Ξουτ, ξουτ ξουτ
-φώναζέ με Χασεψούτ
-Ξουτ ξουτ
-μύγα κι άνθρωπος is good
-Αυτό είναι πράξη!

Έδειξα εμπιστοσύνη
Και την άφησα να πίνει
Αναπτύξαμε φιλία
Πήρε και πρωτοβουλία
-Θεός φυλάξοι !

Έτρωγε ζαχαρομπούκια
Και παστίλιες και φουντούκια

Μία μύγα στα μπουζούκια
-Τι να πειράξει;
Κι ένα βράδυ η κακομοίρα
Επειδή την αποπήρα
Έβγαλε τον δαίμονά της
Κι ήρθανε τα υστερνά της

Ξουτ ξουτ ξουτ ξουτ
άντε χάσου Χασεψούτ
Μαύρο έφαγε μαζούτ
Να την εκάψει

Μια μύγα μια παλιόμυγα
Όσο υπάρχουν άνθρωποι
Υπάρχουν και ζωύφια
-υπάρχουν και ζωύφια
η φύση το'χει εγκρίνει-
Που αν τους δώσεις θάρρητα πολλά
Πώς γίνονται παλιάνθρωποι
Και λύκοι τα ερίφια
-Τι πίνει τι πίνει;
Και επι γης ειρήνη

Κόλλησα να τους παρατηρώ
Την αναίδειά τους επιθεωρώ
Κόλλησα κι εγώ πρωί πρωί
Μακάρι να’μαι άνθρωπος
Στην άλλη τη ζωή
-Τι πίνει, τι πίνει;