Είναι ένας άντρας που με ακολουθεί και τον ακολουθώ σε όλη μου και όλη του τη ζωή.Είναι χάρτης υδροφόρος και πάνω του μπορεί να έχω διασχίσει την Έρημο.Πάνω του μπορεί να έχω πλεύσει τον Νείλο και τη Μεσόγειο.
Ένας άντρας μαγικός κρύβεται σε κυβεία μνήμης μέλλοντος ασχημάτιστης. Εγκάθετος η θλίψη του κάνει γκελ στα μάτια μου και το αθώρητο ακόμη ύφος του μέσα μου περνάει από κει. Από την πύλη του πιο άγρια τρυφερού χιτώνα. Είναι ένας άντρας που μου θυμίζει τους μουσώνες. Ένας άντρας περιπλανώμενος αλέθει τις ιδιορρυθμίες του με φωτιά κι αέρα. Καλλιεπής ιοβόλος και ειρωνικά μελαγχολικός χαλάει τη μοναχικότητά μου. Ένας άντρας σπαστός κι αμήχανος σαρκώδης και πολύφυλλος στις μέρες μου με την ιδιωματικότητα του ποιητικού αλήτη πυροβολεί τις νύχτες μου και με ιώδια και βαμβάκια γράμματα μού περιποιείται τις πληγές που μου άνοιξε. Ένας άντρας σαν πόνος πολύπλοκος δέρμα γδαρμένο από επιθυμία παράφορη με φράζει άθελά του στο περίκλειστο άπειρό του.Στην αλμύρα που έχουν τα τραγούδια του. Τα τραγούδια του, μου έμαθαν τη νύχτα και τα σκοτάδια.Τα τραγούδια του με καταθέλγουν.Τα τραγούδια του διεισδυτικά όσο ο Ήλιος και το Νερό κάτω από το δέρμα στις κόγχες της γης. Ο μαγικός άντρας σαν Περσεφόνη με θάβει στην πιο καθαρή φροϋδική μετάληψη υποσυνείδητου έρωτα.Ένας άντρας αβάσταχτος λέει το όνομά μου. Και εγώ λιώνω. Με ακολουθεί.Τον περιμένω.Με ακολουθεί.Θα με βρει.Κάποτε.Τον ακολουθώ.Θα τον βρω.Κάποτε.
Ένας άντρας μαγικός κρύβεται σε κυβεία μνήμης μέλλοντος ασχημάτιστης. Εγκάθετος η θλίψη του κάνει γκελ στα μάτια μου και το αθώρητο ακόμη ύφος του μέσα μου περνάει από κει. Από την πύλη του πιο άγρια τρυφερού χιτώνα. Είναι ένας άντρας που μου θυμίζει τους μουσώνες. Ένας άντρας περιπλανώμενος αλέθει τις ιδιορρυθμίες του με φωτιά κι αέρα. Καλλιεπής ιοβόλος και ειρωνικά μελαγχολικός χαλάει τη μοναχικότητά μου. Ένας άντρας σπαστός κι αμήχανος σαρκώδης και πολύφυλλος στις μέρες μου με την ιδιωματικότητα του ποιητικού αλήτη πυροβολεί τις νύχτες μου και με ιώδια και βαμβάκια γράμματα μού περιποιείται τις πληγές που μου άνοιξε. Ένας άντρας σαν πόνος πολύπλοκος δέρμα γδαρμένο από επιθυμία παράφορη με φράζει άθελά του στο περίκλειστο άπειρό του.Στην αλμύρα που έχουν τα τραγούδια του. Τα τραγούδια του, μου έμαθαν τη νύχτα και τα σκοτάδια.Τα τραγούδια του με καταθέλγουν.Τα τραγούδια του διεισδυτικά όσο ο Ήλιος και το Νερό κάτω από το δέρμα στις κόγχες της γης. Ο μαγικός άντρας σαν Περσεφόνη με θάβει στην πιο καθαρή φροϋδική μετάληψη υποσυνείδητου έρωτα.Ένας άντρας αβάσταχτος λέει το όνομά μου. Και εγώ λιώνω. Με ακολουθεί.Τον περιμένω.Με ακολουθεί.Θα με βρει.Κάποτε.Τον ακολουθώ.Θα τον βρω.Κάποτε.