Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

Μιλόγκες τότε-τώρα godfather's waltz-αρνούμαι-


-την αθωωμένη ζωή με φιλανθρωπίες αισιοδοξίας
-τα σχήματα και τα προσχήματα των "νεομαρτύρων" της δήθεν συνέπειας
-το τρίξιμο από σκουριασμένες σούστες στα εγκώμια εγκόσμια προκρούστεια κρεβάτια-τα λευκά σάβανα που τύλιξα τις λέξεις-τις χειροπέδες που πέρασα σε αισθήματα μεγάλα-τις μνείες-αντίδοτα χασμωδίας-τις εύθραυστες εκεχειρίες-τις επιβολές αναπηρίας
-τα ναυάγια που ήθελαν να βυθιστούν μέσα μου-τις σιωπηλές επιδημίες που καλλιεργούν το έδαφος για τη διάδοσή τους-την ελαφρολαϊκή χυδαιότητα-τις πιρουέτες που αναδεικνύουν την απάτη-τους υπό αίρεσιν γεννήτορες στίχων-τους ωδοποιούς που ψάλλοντας κακοφτιάχνουν ήττες


Ζήτω το τσιγάρο που καπνίσαμε στην Καλλιδρομίου στο ασύλληπτο λυκαυγές των πέντε και μισή
Ζήτω το otokoyama που ήπιαμε
Zήτω η θυσία των δαγκωμένων ματιών
Ζήτω ο καπνός του θυμιάματος από τον οποίο μπορώ να σχηματιστώ αυτή τη νύχτα
κι έτσι να παραιτηθώ διά παντός από ύπουλους και στημένους έρωτες που βουλιάζουν σε όποιον ανέχεται τη φιλαρέσκεια της αυθαιρεσίας τους
Ζήτω η ασπλαχνία των φαύλων που με ενοικούν-καινούρια προσευχή


Φουντάρω με το γέλιο της επίθεσης-λίγο πριν τη σκανδάλη
που επαληθεύει τα γνήσια και μουδιασμένα στην αρχή-μετά παρανάλωμα-φυτίλια των πιο σπάνιων ερώτων...
Ο συντριμμός είναι το μόνο γνωστικό και δριμύ μέσο που διαθέτω._