Εκεί σκορπισμένη στον ύπνο μουσκεύει η ψυχή
θλιμμένη αγαπιέμαι από σκεύη κουζίνας και πράγματα
και κάπου στο βάθος της νύχτας αστράφτεις εσύ
σε εικόνες γεμάτες περάσματα
Αίμα στo στόμα μου και τ' όνειρο άσπρο
μικρές αγγελίες στον τύπο διαβάζεις
μου μοιάζεις με όστρακο κι απόρθητο κάστρο
αίμα στα πόδια μου και τ'όνειρο άσπρο
γυμνή-ξαπλωμένη να τρέχω διατάζεις
φαντάζεις απόμακρος και σβήνεις σαν άστρο
αίμα στο βλέμμα μου και τ' όνειρο άσπρο
στο χρώμα μπερδεύτηκα - δεν βλέπω - μ' αρπάζεις
φωνάζω σαν νήπιο μια λέξη σαν ''άσ' το''
φωνάζω σαν νήπιο μια λέξη σαν άσπρο
Εκεί διαλυμένη στον ύπνο βαμμένη χρυσή
με γέλια φλερτάρω ένα σκεύος κουζίνας χαράματα
και μ' ένα μπουκάλι υγρό γεννημένο εσύ
γυμνή με δικάζεις να βάλω τα κλάματα
Να 'μαι φωνάζω μπροστά στον καθρέφτη
γυναίκα από πέτρα με ψυχή βιασμένη
κοιτάζω τη φάτσα μου να βλέπει τον κλέφτη
να 'μαι ψελλίζω κοντά στον καθρέφτη
Διακρίνω τη χλόη μου με στάχτη βαμμένη
και κει μπρος στα πόδια μου το σώμα μου πέφτει
να 'μαι υστερίζω σιμά στον καθρέφτη
τον χτυπώ με γροθιά και με βλέπω σπασμένη
Ξυπνώ μουσκεμένη κοντά σ' ένα κάλπικο ψεύτη
Ξυπνώ μουσκεμένη...
λόγια:Μιχάλης Μαρματάκης
μουσική:Τερμίτες
ερμηνεία:Φλέρυ Νταντωνάκη