αράχνη

Τον έπλεξες περίτεχνα, γύρω γύρω, τον ιστό σου. Δεν τον έσκισα. Δεν αντιστάθηκα.Τον κρατάω. Ακριβό θύμημα κλοιού περιπαθούς. Κεντήματα με στολίζουν. Αραχνοΰφαντες κλωστές δίχρωμες και δίκοπες. Μ’έδεσες. Και να περιμένεις. Και να θες. Και να με τυλίγεις. Από κάτω προς τα πάνω. Έφτασες στο λαιμό…συναντιέσαι με την πεταλούδα μου...να σ’ανταμώσω στο στόμα και μετά στο μυαλό…Εκεί θα βρεις τα δικά μου νήματα. Τ’αδιέξοδα. Εκεί θα τελειώσουν ή θ’αρχίσουν όλα. Διάλεξε τη στιγμή.

Να κινδυνεύω να σωθώ από μια πλάνη
Την πιο κρυφή και ηττημένη ηδονή
Κάθε πρωί ξυπνώ αγκαλιά με μια αράχνη
Που την ταΐζω απ’την παλιά μου την πληγή…*

*οι στίχοι είναι από το "η ιστορία του μικρού Νοέμβρη"

συλλογή "τα όνειρα καπνίζουν",κυκλοφορεί από εκδόσεις Γαβριηλίδη