Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008

λα


Γραντζουνίστηκα σήμερα. Τρέξε να με σώσεις. Τρέξε ν’αφουγκραστείς το αίμα μου. Παραδώσου στην αμυχή μου. Διερχόμενος τον τοίχο. Ξέρεις, εκεί που μ’έχουν χτίσει. Δεν υπάρχει τίποτα απροσπέ-λα-στο, αν θες αλήθεια να με βοηθήσεις. Πονώ. Σ’αυτό το ηδύτατο κοφτερό λα που μ’έβαλες η ώρα είναι παύ-λα.Στη μέση της χτένας –χτένα λέω την πένα,στάθμη η μέση της με-λά-νης-όπως αργά κατεβαίνει, λυπάμαι.
Τσιγάρο φαίνεται στον καθρέφτη και άλλο ουδέν. Διφορούμενο τίποτα. Λευκή θα είμαι άρα ήμερη. Δεν είμαι όμως. Θ’αποπ-λα-νήσω το αχανές και τους δυσοίωνους φθόγγους θ’ανατρέψω. Απονενοημένο το λα. Αντίστροφο αλ άρθρο. Κραυγή.
Λα και τα κυβικά νερού που μάζεψαν οι στέρνες των ματιών. Ναι.
Λα.
Δώσε ειδική οδηγία να πνοηγηθούν οι μεσάζουσες θυσίες. Λα-μπα. Ξεναγώντας τις απειλές. Bonjour βελούδινο fabrique, τρυφερό fenetre. Ouvre LA porte.
Ποια είναι η περιοχή. Στάρι θερίζει η χτένα. Πόσο να μεταμορφωθείς για να πετύχεις.
Πόσο να παραμορφωθείς για να αρέσεις. Τζάμι φορά πουκάμισο. Τζάμι γυαλί σαν πείσμα ανθρώπινο. Ώρα. S’il vous plait. Ανυποψίαστο αγρίμι μου. Παλ[λα]δα. Non,merci. Ό-
λα τα άλλοθι έχουν φύσεις υστερικής ρητορείας. Tres jolie.
Φωτάκια. Συναγερμός αναβοσβήνουν. Λένε τα φώτα. Λά-θος. Γέ-λα. Πιρουέτα-λά-μ-ψη. Σωθικά καλπάζουν κυ-λά νερό. Ψιθυριστά. Μηδέν. Μηδέν. Σώμα. Επιφυ-λα-κή. Α-λα-ζονεία. Β-λα-κεία. Πόσο το θέλω το λα που μου’δωσες στο σώμα και στο στόμα. Λα λα λα λα. Κ-λά-μα. Σιωπη-λά οι κανόνες. Μί-
λα. Μη-λα. Τρε κομπλικέ. Φινί. Βουα-λά. Να, κατέβηκες από σκεπή. Έσπειρες λα στο πρόσωπο. Στο σώμα.Στο δωμάτιο έσπειρες. Ώρα. Τυφλοποιός. Ώρα των πωλητών. Ανέβασες τα φύ-λ-λα των παραθύρων. Η ώρα δεν. Χάρη. Ζήτω η ώρα δεν. Cheri, ca va bien aujourd’hui?
Αυτοσχεδιαστικό αύθαδες. Κάγκε-λα. Ηθικολογία. Ενοχική. Ιερός ιχθύς.
Να φωνάζω ή να χαράζω. Π-λά-ι η βαλίτσα. Στο πλάι ο σταθμός. Μπροστά το λιμάνι.
Η ώρα. Κάποιος να οδηγεί στο βιαστικό πούλμαν. Μπροστά μοτέλ. Ώρα.
Στη χούφτα τσα-
λα-κωμένο το σίδερο. Υποψία. Pour –la-mission sacree. Ιαχή. Η ώρα. Θύρα. Τώρα. H αδράνεια τέρπει. Πρακτική π-λα-στική σακού-λα. Mon enfant. Πρίγκιπα. Πρίγκιπα, ψαλμέ μεθυσμένε. Ενδημική η δίψα. Ποιος το περίμενε? Ασπίδα. Ασημιά. Πισώπ-λα-τα η νύχτα σιέστα βασανιστική. Ραν ραν ραν. Λα λα λα. Αστραποβό-λα. Ερέκτους μα-λα-κά. Λα-βίδα. Pour mange… νοκ νοκ νόκινγκ.
Υποχώρηση επίθεση. Π[λα-]κα. Γέ-λα. Λά-φυρα. Εξορύττω. Γονυπεσία. Θαυματουργό λα άσε με άσε με. Ανεμοδείκτης λα. Εφιάλτης λα. Θύελ-λα. Κ-λα-π κ-λα-π. Μια βέσπα να μου φέρεις να φύγουμε. Με μικρές ρόδες λα. Και τιμόνι λα. Και χωρίς φρένα. Θα φοράω πολύχρωμο τουαρέγκ τυρμπάν κι εσύ το μαύρο μαντίλι σου. Μαντι-λά-κι μου. Έ-λα, δώσε μου απ’το βασιλικό σου να μυρίσω. Να μασήσω τα φυλ-λα-ράκια του να φύγουμε μαζί. Και θα τραγουδάμε…λαλαλαλαλα.
Πριν και μετά. Μετά και μετέπειτα. Και αύριο για πάντα. Να κόβουμε ζαχαροκά-λα-μα, γλυκά να γευόμαστε τη βραδύτητα του λα.
Ξέρεις τι λένε οι Κινέζοι? Σπρώξε το λα. Λα-βή la vie. Ύδωρ ψάρι και παιδί. Νερό ιερό. Φύ-λα. Φί-λα. Τίγρη φέρε π-λά-τη να ακουμπώ. Ώμο. Δίπ-λα. Διπ-λά. Νοκ άουτ. Καντ-ηλιάζομαι…Απ-λά. Ξεκλείδωτο το λα. Για σένα. Δεν εξοφλώ το ξέρω. Αλ-λά …le bien et le mal.
Κεράκι κόβω στα δύο. Φέρε μια βέσπα σου λέω να φύγουμε. Ένα κοτσάνι από ηλιοτρόπιο το μαγικό ραβδί. Αυτό. Το μέλι απ’το γιασεμί. Αλήθεια λέω. Γύρισέ το ανάποδα και δες. Και πιες το. Μετά δώσε και σε μένα.
Ω, ανάγλυφό μου ναού ινδονησιακού. Ελευθερία καλοκαιριού. Δροσιά μου λα.
Ζαχαρωτό μου. Καρουζέλ μου λα. Σημάδι μου καλό δυνατό βαθύ. Πριν κα-λά κα-λά φτάσουμε στο ραγισμένο λόφο θα στρίψουμε ανατολικά με τη βέσπα. Εκεί θα δούμε τον ουρανό λα. Αιματόβρεχτο νυχτερινό πουλί λα.
Θα ξεφύγουμε,σου λέω. Λαλαλαλα. Ανσάμπλ. Απατη-λά. Θεραπευτή και χαρακιά μου λα. Κόγχη ψη-λά. Κοίτα.
Ο ουρανός η βέσπα, εσύ κι εγώ πάνω και το λα. Έ-λα χαμογέ-λα-σε μου. Και γέ-λα-σε με.

το κείμενο αφορμήθηκε από μια φράση του enfant rate και του αφιερώνεται
ψυχή τε και σώματι