Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008

έρημος [κόκκινη]


Άμμος
σκυμμένη πάνω στ’άστρα της
σπαταλά την έκλειψη μίσους
στο βλέμμα πάνθηρα

τελευταία θνητή αναπνοή
κρυφά ο αμμόλοφος στέργει θεό
και φόβο της λέξης

ας χορέψει η πλήξη πάνω από σώμα έρημο
απόκληρο αίμα σε ακτινοβόλου
μυαλού την άμμο
θάβεται σπασμένη η χαρά
ο Νείλος λεπίδα
στου καιρού τα ερείπια

έκφανση παραδείσου
στην κόγχη της μαρμάρινης ίριδας αγάλματος
Κούρος

Ας χορέψει ο παράδεισος πάνω στο σκελετό του

Με εκπνέει ο Νείλος
Με βρίσκει ο κεραυνός
Αιχμάλωτη σέρνω τη βουβή λέξη
Στο πανηγύρι της κόκκινης άμμου
κόκκινη θελκτική σαν ψέμα
Σαν κάθε ιστορία παράλογη
Σαν κάθε αρχή και τέλος

Κρουστά χαρτιά πέταλα αφρισμένα
εκατομμύρια κόκκοι κόκκινοι
θάλλουν σε περίγειες πυξίδες
που δείχνουν πάντα
τη συμπύκνωση του απείρου


"οι γκρεμοί έχουν όμορφα χείλια"


στον π.Π.Κ με αγάπη

κι ένα βαθύ ευχαριστώ