Έχω μια κλωστή στη γλώσσα. Λίγο πριν νόμι-
ζα ότι ο αέρας έπεφτε πάνω μου άδειος. Υ-
ποθέτω ότι δεν ήξερα πολλά για τον αέρα.
Ότι μπορεί να φέρει μια κλωστή, όμως, α-
σφαλώς το ήξερα. Βάζω το δάχτυλο στη
γλώσσα να τη βγάλω, προς στιγμήν κολλάει
το δάχτυλο στη γλώσσα, βγάζω το δάχτυλο
απ’ το στόμα: η κλωστή είναι στη γλώσσα. Αλ-
λάζω τρόπο: είναι απορίας άξιον! δεν λέει να
το κουνήσει: κάθεται στη γλώσσα μου σαν το
σκυλί στο κτήμα. Όχι ότι θα με ενοχλούσε. Έ-
χω τόση υπομονή όση έχει ο γάιδαρος, που
λένε. Ενδέχεται, βεβαίως, να ενσωματωθεί,
να γίνει ένα με τη γλώσσα μου, να βγάλει
βλέννα. Ας γίνει ό,τι θέλει, ας γεννήσει κι
ένα κλούβιο αβγό.
Θάνος Σταθόπουλος
PLAYBACK
Εκδόσεις Γαβριηλίδης
Αθήνα 2003