Σε απόντα
Μου είχες πει
τις Κυριακές να μην ταξιδεύω.
Έλεγες οι προορισμοί
δε λειτουργούν τις αργίες.
Όμως τώρα
πώς θα έρθω σε σένα
που μόνο τις Κυριακές
μου είπανε
να σε βλέπω;
*
Γραφιάδες και λογιστές
Στα μάτια να την κοιτάς
όταν ξέρεις πως υπάρχει εκεί
ακόμα ήλιος μεσημεριού
πεταμένο φως στα δανεικά της ηδονής
καμπύλη σκιά στο μαλακό χώμα
όπου τώρα δραπετεύουν
αναπάντητες οι εκκλήσεις.
Και εκείνη
που στο κορμί της συγκεντρώνεται
ολόκληρη η ζωή
ας περιφέρεται άσκοπα
σπαταλώντας ανεπίδοτες χαρές.
Όσο για μας που δεν λάβαμε
θα περιγράψουμε την ευτυχία των άλλων
με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Αν κάνουμε κανένα λάθος
να μας συγχωρούν.
Γραφιάδες και λογιστές
του έρωτα
των άλλων.
*
Εμείς
Θυμάμαι
μου χάρισες κάποτε ένα βιβλίο
από εκείνα με τις κολλημένες σελίδες
που θέλουν προσοχή
να τις χωρίσεις.
Πρέπει να έχεις ένα εργαλείο ειδικό
που εγώ δεν είχα
το ήξερες;
Και με ιδιαίτερη φροντίδα ν' ασχοληθείς
μαζί τους για ώρα
ώσπου για εσένα έτοιμες να γίνουν.
Όμως εγώ
με τα δόντια τις έσκισα όλες.
Και ποτέ δεν το διάβασα.
Μόνο κάποιες προτάσεις έφτιαξα
από τα σκόρπια του κομμάτια.
Δικές μου προτάσεις
και τις έβαλα
τη μία δίπλα στην άλλη
για όποιον θέλει
να τις διαβάσει.
*
Λόγος
Τα πρόσωπα που έχουν αγαπηθεί φαίνονται
λες και γύρισαν απ' τον ίδιο τον παράδεισο
και τώρα απομνημονεύουν τα καλοκαίρια.
Αυτό μπορώ να σου το υποσχεθώ
γιατί δεν μ' αρέσει να ταξιδεύω
προτιμώ να γνωρίζω ανθρώπους.
Στην παραμεθόριο της ύπαρξης
σιγοψιθύρισα και γω κάποιες φορές τ' όνειρο
αλλά φαίνεται δεν πρόφερα σωστά
τους στίχους της ηδονής
και έτσι η προσευχή μου έγινε
μια ανορθόγραφη συλλαβή
που κανένας διορθωτής
δεν μπήκε στον κόπο
να σημαδέψει.
Έτσι μεγάλωσα
νομίζοντας ότι ξέρω
ενώ στην πραγματικότητα
τα αγνοούσα όλα.
Γιατί δεν μπορούσα να τα πω.
*
Ένστικτο
Ένας μηχανισμός
μας απομακρύνει
από την ευτυχία
όταν είμαστε μέσα της.
Εκρήγνυται στο μαξιλάρι σου
ένα βράδυ
και σκορπάς
σε αναρίθμητα τμήματα μοναξιάς
και πάλι.
Σ' έναν καταιγισμό σποραδικών εαυτών
με μια ταυτότητα ένοχη
στα μήκη και στα πλάτη
του βλέμματος.
Λες και γνωρίζουμε πάντοτε
ότι δεν πρόκειται να τα καταφέρουμε.
Και ξεμπερδεύουμε γι' αυτό
με την προσδοκία.
*
ΖΕΡΟ
Αναχώρηση γυρισμός
ένα στροβίλισμα
γύρω πάντα από το μηδέν
όλα είναι κύκλος
όταν πηγαίνεις μόνο μπροστά
και τα μεγέθη στέκουν ακίνητα
όπως τίποτ' άλλο.
Τώρα
σε περιμένω εγώ
σ' έναν ήλιο που ξεθυμαίνει
στα βιβλία
τα χρώματα
σταματημένη σελίδα
κάτω από μια επιφάνεια ουρανού
που κοιτάζουμε από αντίθετες κατευθύνσεις.
Και αν υπάρχει για μας πεπρωμένο
σε μια μπιλιά θα τα παίξουμε
και από πριν
θα τα κερδίσουμε
όλα.
*
Εντός ολίγου
Η παράσταση αρχίζει
και θα παίξουμε
όποιο ρόλο μας δοθεί.
Σημασία δεν έχουν άλλωστε
πρωτοκαθεδρίες και θρίαμβοι.
Και τα λόγια τα ξέρουμε όλοι
για όλους.
Δημήτρης Δερζέκος
Αμητός Πόλης
Γαβριηλίδης 2012