Λόλα!(Γυρνάει) Ορνέλλα!(Γυρνάει)
Σαρλίζ! (Γυρνάει) Τόσα ονόματα για το μηδέν.
Για το τίποτα. Για το κενό.
Μάζεψε και τα χαρτιά της απ’ τις πίκρες του
Μετρό και ξημερώνεται στα σκυλάδικα.
Τα καλύτερα ποιήματα πάντως τα γράφει
στη λαχαναγορά όταν καλύπτουν τα μαναβικά
μ’ ένα μαγικό σεντόνι.
Λίγο πριν μπει ξανά στο Μετρό συνέρχεται
από την έκσταση δαγκώνοντας ένα αγγούρι.
*
Μπακαλορεά και τα συναφή.
Σπάζεται που ο Γιαν δεν παντρεύτηκε
τη Μαργκερίτ και σώνει και καλά
πριν από το «αγάπη μου» το Χιροσίμα.
Να βγαίνει χαράματα να σκουπίζει τα άδεια
τρένα τα άδεια μάτια
Και δως του να σφυρίζουν αναχώρηση
και τα δύο. Άδεια. Τζάμπα χάλασε τόσες σκούπες
Άλλες οι βουλές των σιδηροδρόμων
Εμείς με κλειστά παντζούρια τσακωνόμαστε
τι όνομα θα δώσουμε στο χρυσόψαρο στη γυάλα
Λέανδρος, Γιούρι ή Λεοπόλδος τελικά;
*
Τα τρία της Σταθούλας και το ένα της Χάιδως
Έκαναν τη δουλειά τους. Σφουγγάρισαν ξεσκόνισαν
Καθάρισαν βάρυναν αλάφρωσαν πέταξαν…Πάει…
Τώρα στο Mετρό του νεφεληγερέτη φτιάχνουν ιμάμ
Και τρώνε ψαρόζουμο. Δυο τρεις φορές να ξεγελαστείς
από τον ουρανό σ’ αυτή τη ζήση και καίγεται
ο αντίχειρας στο γκάζι.
*
Σταυροπόδι; Ναι σταυροπόδι.
Ή όχι; Οκλαδόν λες καλύτερα;
Δεν ξέρω τόσο δύσκολα.
Από τη μια οι χειρολαβές και τα μπράτσα
κι από την άλλη οι 29 κατασκευαστές
να προτείνουν στο Νώε Στέλλα Αρτουά
Μιστράλ μαλακτικό και γιόγκα στις φάμπρικες
του Αραράτ
Στις σισιλιάνες μαθήτριες του ακάλυπτου
προσφέρουν γκρόγκα για να ξεδιψάσουν
Χώρια που μπορεί να πεθάνουν από ακαριαίο ζάχαρο.
Κατακλυσμιαία θεραπεία σου λέει…
Αυτοί ξέρουν. Εγώ τίποτα.
Και πάει γράφοντας.