Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

Γλυκερία Μπασδέκη, σύρε καλέ την άλυσον






Οι φίλοι και οι σκύλοι

αυτοί
με αγαπάνε πιο πολύ
αυτοί με ξέρουν

στα μάτια μου
ορκίζονται

(είσαι η κούκλα μας,
μου λένε)

μέρες μου γλείφουν
τις ουλές

(είσαι η φάτνη μας,
μου λένε)

οι φίλοι και οι σκύλοι

Οι φίλοι μου.
Οι σκύλοι μου.


*

Δεν θα υπάρξει άλλη φορά

γελούσες στην κουτσή
φορμάικα

τι Κάκια Μενδρή,
τι Αττίκ,
τι Ντιριντάουα

όλους τους ξέθαψες

τις Πανελλήνιες του ογδονταεφτά,
τον θείο Έκτορα,
μια λέξη απ' την εκδρομή
στα Τρίκαλα

το τυραννούσες,
το 'ψαχνες,
το πήγαινες φιρί φιρί

πάλι μαζί ξεπέσαμε στον καναπέ

*

Μ' αρέσει που συζητάμε πολιτισμένα

θα σε σκοτώσει
το τσιγάρο (είπες)

το τραμ Πατήσια-Λάρισα
το νι πριν τα φωνήεντα
το ασετόν, οι λάμπες αλογόνου,
ένας φαντάρος Κώστας
απ' τον Έβρο (είπα)

θα με σκοτώσει επίσης