Κάτι ήταν σίγουρα κομματιασμένο.
Η καρδιά μάλλον.
Θα σου στείλω τα δύο φύλλα
και τα δεκαέξι χαρτιά μου.
Την υστεραία άπλωσες
ελαφρά δάχτυλα στο μαξιλάρι.
Τρυφερά μάτια στα ραγισμένα.
Τα τριζόνια της Ανατολής
ποτέ δεν θα σωπάσουν.
Μαγεύονται από το ίδιο τους
το τραγούδισμα.
Κακότυχα τριζόνια
που κάποιος τα ‘πλασε
ν’ ακούν…