Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Peeling






Εκείνη την εποχή διάβαζε τον Ελύτη ξανά. Από την αρχή. Γι’ αυτό απαραίτητα καθόμασταν «στα τραπεζάκια τα βρεγμένα». Όχι για πολύ. Σηκωνόταν απότομα και φωτογράφιζε μανιωδώς αναποδογυρισμένες καρέκλες και λάμπες του δρόμου. Ο δρόμος των εχθρών. Οι εχθροί των ερώτων. «Οι έρωτες των δρόμων». Απομακρυνθήκαμε αναπόφευκτα, εφόσον την ίδια εποχή, είχα αποφασίσει να διαβάσω ξανά τον Ρίτσο. Από την παλιά εκείνη ισορροπία μου κράτησα μια συνήθεια. Ν’ αφήνω πίσω ό,τι με αφήνει. Κι ό,τι εγκαταλείπεται διαγράφεται, σχεδόν από μόνο του. Όσο έφευγα, τον άκουγα να φωνάζει το όνομά μου, δίνοντας ένα τόνο φωνής οριστικό στα γράμματα. Ένα ολόκληρο βράδυ έγινε γράμματα, τουφεκίζοντας με απελπισία τη φωνή για να σκοτωθεί πριν πάει στράφι. Ρίχνεσαι με τα μούτρα σε τεκτονικές γραφές. Ή σε εποποιίες που μετά δεν ξεκολλάνε από το δέρμα σου ούτε με peeling. Τα βράδια όπως έμαθα κοιμόταν αγγελικά λες και τον σκέπαζαν εκατό κιλά μωρουδίστικης πούδρας. Όσα ρίχτερ ταρακούναγαν τα γραπτά μου άλλη τόση πούδρα πλάκωνε τον ύπνο του. Ευλαβικά ξετύλιγα τα ασημοστόλιστα τσιγάρα για να έχω χαρτιά να γράφω. Ρούφαγε τη μύτη του. Έκοβε φύλλα από τον ημεροδείκτη. Αλλά δεν περίσσεψε ούτε χαρτομάντιλο. Κινητά χαρτιά και ακίνητα γράμματα. Οι αναμνήσεις μέλιτος απαγορευμένες. Επιτρέπονται μόνο τα λιμνάζοντα που μολύνουν ακόμη κι εκείνα τα περιβόητα βαγόνια. Από αποβάθρα σε αποβάθρα με μια αδιόρθωτη αιτία για επιπλοκές στον παραλήπτη σκοταδιού. Σκεπτόμενη εντελώς εγωιστικά, προτρέπω στο συσκοτισμό, γιατί είναι αδύνατο να προσφέρεις γην και ύδωρ, να καταθέτεις τη σάρκα και τα οστά σου εκεί όπου εγκαταλείπεσαι. Προτιμάς σαφώς τα φελινικά ελιξίρια, την ετοιμασία για το απροσδόκητο που θα σου αλλάξει τη ζωή, τη γραφή για ανοιξιάτικα χωριά - νέα βασίλεια για αποκλίνοντες στίχους. Κι αν είναι και νύχτα ακόμη καλύτερα, αρχίζεις να τραγουδάς. Αποδείχτηκε ψεύτης αλλά κυρίως ψεύτικος. Θωρακίζοντας την τελευταία αλήθεια, μετράω τη σκόνη στις ώρες που φεύγουν, αγκαλιασμένες παραισθητικά από ασημόχαρτα και τα νερά στα μαντίλια σπρώχνουν το μολύβι πίσω στη θέση του.


* Tράνζιτο δωματίου