για την ποιήτρια Χαριτίνη Ξύδη
Ο εραστής του μυαλού μου
χάθηκε στα άγρια βάτα.
Τον πνίξανε
ανταριασμένες θάλασσες
τον ήπιαν οι ωκεανοί.
Ο εραστής της καρδιάς μου,
την πέταξε
σαν τρύπιο πετσετάκι
ω! στ’ άχρηστα/
/ούτε καν/
στην ανακύκλωση.
/βέβαια, μια καρδιά
δεν ανακυκλώνεται/
/ούτε εξάλλου/
ένας εραστής.
Ο εραστής του κορμιού μου
/άντεξε/
θύελλες και πανσέληνο
άγρια σύννεφα/
/ιριδίζουσες ριπές
των τεσσάρων ανέμων
/εμένα.-
Aμαλία σ' ευχαριστώ πολύ
για το ωραίο χάρισμα.
X.Ξ.
X.Ξ.