Ξέρω πώς έστρωσα. Με άχυρα κι αστέρια.

Εκεί θα κοιμηθώ και θα ξυπνήσω

έχοντας γίνει δέντρο.

Τα δέντρα κοιτάζουν πάντα τον ουρανό

έτσι από πείσμα.

Τα πόδια μου θα έχουν γίνει ρίζες

πολύ βαθιές μέσα στη θάλασσα.

Σ’ ένα γράμμα όλες οι ιδιορρυθμίες μου.

Στο ίδιο γράμμα τελειώνουν όλα

τα πειράματα λήθης. Τ’ αστέρια ποτέ.

Κάποια πράγματα της ψυχής

όποιος τα αγάπησε τα κράτησε.

Μπορεί να τα έσωσε τελικά.

Σε όσους τα ξεφορτώθηκαν πριν την ώρα τους

θα ξαναγυρίσουν για να πάρουν εκδίκηση.

Από ένα τραγούδι θα βρω δρόμο να περάσω

και να πάω παρακάτω. Έτσι πιστεύω.

Δεν μου χρειάζονται πάνω από τρία λεπτά.