Φταίει. Επειδή έμεινε και έφυγε.
Δεν έπρεπε να μένει και να φεύγει.
Αλλά το έκανε.
Πόσα χρόνια πάνε;
Δέκα;
Παραπάνω…
Να ζήσετε; Να ζήσετε.
Και ζήσαμε εμείς σκατά κι εσείς καλύτερα.
Τελείωσε.
Αυτό ήταν.
Σε πόσο καιρό παραγράφονται τα εγκλήματα
διανοίας;
Όταν ήμασταν μαζί ήταν σαν εκδρομή.
Όλοι οι αυτόχειρες αφήνουν σημειώματα.
Εσύ τίποτα.
Κάθε δολοφόνος απομακρύνεται τόσο
που είναι σαν να επιστρέφει κάθε στιγμή.
Κάθε λογική σκέψη με τρελαίνει.
Μη μιλάς για κείνον.
Μια φορά κι έναν καιρό…σκοτείνιασε
κι άρχισε να βρέχει.
Καλύτερα να γυρίσεις πίσω.
Καλύτερα για ποιον;
Κόφ’ το.
Τι έπαθε αυτή;
Σήκωσες ανήξερους ώμους…Tην εκνευρίζει
η αδιαφορία. Η αστοχία πιο πολύ.
Σαν να περιμένεις και να παρακαλάς
να πέσει πάνω σου ο τοίχος
Αυτό περιμένω.
Μη γελάς. Δεν είναι αστείο
Μην το κάνεις χειρότερο από αυτό που είναι.
Δεν άντεξε να περιμένει και έστησε καρτέρι.
Της έσπασε το ένα φτερό όπως στο παραμύθι.
Κατόρθωνε ακόμη να πετάει αλλά όχι μακριά.
Μέχρι το παράθυρο.
{σε σένα Γ.Σ.}