Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

{18}









Τα ποιήματα που πίστεψα
στηρίξαν τη ζωή μου.
Κανένα δεν με πρόδωσε.
Καημός τα κατευόδωσε
ως την έξοδο κινδύνου.


Τα ποιήματα που αγάπησα
ήταν σκαριά πολέμου
Η θάλασσα τ’ αρμένισε,
τους δαίμονες ευμένισε
μ’ ανάσες του ανέμου.


Τα ποιήματα που φύλαξα
μου φτιάξανε πατρίδες.
Πολύτιμα εισιτήρια
Ταξίδια εξιλαστήρια
Βροχή από Λεοντίδες


Τα ποιήματα που έγραψα
στρεβλά και θερισμένα,
όλα τα περιφρόνησα,
τα στάχυα τους αλώνισα
τα κήδεψα ένα ένα.


Κι εκείνα που με έσφαξαν
Ποριές είναι στο δέρμα
Κι ας μοιάζουνε μ’ εγκαύματα
Συντριπτικά κατάγματα
Κι ας θέλουν όλο το αίμα