Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Κώστας Ριτσώνης, δύο τραγούδια {17}






ΒΟΛΙΩΤΙΚΑ ΔΑΝΕΙΚΑ
~χιτζάζ~

Μες στου Βόλου τα στενά
στην ωραία αγορά
όμορφη Βολιώτισσα
μια φορά σε γνώρισα

είχες βγει μικρή σεργιάνι
ψώνιζες ένα φουστάνι
δε σου φτάναν τα λεφτά
μου γυρεύεις δανεικά

…μου τα πήρες τα δανεικά Βολιώτισσα,
χάθηκες και τώρα
ψάχνω για να σε βρω…

Αχ βολιώτικο κουκλί
με το όμορφο κορμί
δε μπορώ να σε ξεχάσω
τα λεφτά μου θα τα χάσω
μοναχός μου στην Αθήνα
σε νοστάλγησα τσαχπίνα
μου τα πήρες δανεικά
μες στου Βόλου τα στενά

…χάθηκες Βολιώτισσα , χάθηκε
και η ομορφιά σου μες στην
ομίχλη του Βόλου…

Θα’ ρθω να σε συναντήσω
και το χρέος να ζητήσω
θα τα σκίσω τα γραμμάτια
για να δω τα δυο σου μάτια

όμορφη μελαχρινή
με το λυγερό κορμί
ξέχασα τα δανεικά
μες στου Βόλου τα στενά

…τα’ σκισα τα γραμμάτια
Βολιώτισσα , ελέησέ με τώρα
με το κορμί σου…



ΤΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ
~ουσάκ~

Δυο λεωφορεία πήγαιναν
το ένα πίσω απ’ τ’ άλλο
εσύ ήσουνα στο μπροστινό
εγώ ήμουνα στο άλλο

δεν μπορώ
να σε ξεχάσω , δεν μπορώ
δεν μπορώ
πάει καιρός που σ’ αγαπώ

Μου λέει ο εισπράκτορας
κόβοντας εισιτήριο
-εσένανε παιδάκι μου
σου δώσαν δηλητήριο

δεν μπορώ
εισπράκτορα την αγαπώ
δεν μπορώ
δυο μήνες την ακολουθώ

Aνοίγω το παράθυρο
βλέπω μια φωταψία
δυο κτήρια που καιγόντουσαν
από απροσεξία

και σε μένα
να ρθούνε πείτε και σε μένα
οι αντλίες
με κάψαν οι απροσεξίες

Οι πυροσβέστες φτάσανε
να σβήσουν τη φωτιά μου
και χύσαν δροσερό νερό
στη φλογερή καρδιά μου

δεν μπορώ
να σε ξεχάσω , δεν μπορώ
στις αντλίες
ζεστάθηκε όλο το νερό

Λεωφορείο κόκκινο
με μια γαλάζια πόρτα
θα σ’ αγοράσω αγάπη μου
να σε πηγαίνω βόλτα

Πες το ναι
και μη γυρεύεις άλλονε
Πες το ναι
πού θα’ βρεις άλλον σαν κι εμέ

Εγώ θα είμαι οδηγός
κι εσύ στα εισιτήρια
θα σταματώ όπου μου λες
κι όλα σου τα χατίρια

θα στα κάνω
αχ μη μ’ αφήνεις να πεθάνω
Πες το ναι
και μη γυρεύεις άλλονε

Θεσσαλονίκη 1969