Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012















 

-Κάτι κακό θα συμβεί γύρω από τον κήπο.
-Σκάσε ανόητη. Μεγάλωσες πια.
-Δες. Δες! Στο συρματόπλεγμα κρεμασμένη
μια μαύρη πάπια.
-Σκάσε. Δεν σημαίνει κάτι.
-Σε βαρέθηκα. Έγινες μητέρα. Γέννησες ένα ασθενοφόρο.
-A θα ζήσεις;… πόσο χαίρομαι.
-Κι εσύ κάθεσαι και γράφεις: «Η αγάπη μου λέει ψέματα.
Δεν πνίγηκε. Οι πνιγμένοι δεν χρησιμοποιούν κινητά.»
«Η αγάπη μου είναι από το μεσημέρι πνιγμένη.
Δεν θα χρειαστεί να μαγειρέψω».
Ο νάρκισσος σε μια αχυροσκεπή. Κοίτα!
-Τι να δω…Συνηθισμένα πράγματα.
Σε λίγο θα κατεβεί στη λίμνη κουτσαίνοντας.
Άσε με. Έχω τόσα πολλά να κάνω. Ούτε τα ρούχα
δεν προλαβαίνω να μαζέψω με τόσο χιόνι.
-Κάτι κακό θα συμβεί. Πάμε μέσα.
-Τίποτα κακό δεν θα συμβεί. Σταμάτα να τρέμεις.
Ο αγαθός τζόκερ είναι απασχολημένος με τις αποσκευές υγραερίου.
-Από το πρωί στο λέω αλλά δεν ακούς. Είσαι αφηρημένη.
Άφησε το υγραέριο και παλεύει με κείνη τη μολύβδινη λόγχη.
Την υπολογίζει για αρματωσιά.
-Χάρτινη είναι. Μη φοβάσαι. Φόρεσε μπότες σκούφο και γάντια να φύγουμε.
Έχουμε να κόψουμε ξύλα, ν’ ανάψουμε τις φωτιές για τις μέλισσες, να στήσουμε τα δόκανα για τις αλεπούδες. Βιάσου, νυχτώνει...