Κοίτα να κάνεις αυτό που ξέρεις καλά. Να σουλουπώνεις αφορμές, παραγνωρίζοντας αιτίες. Εμένα άσε με. Δεν ξέρω πού θα φτάσω και ποιος κάνει κουμάντο στα κουφέτα. Πόσο κουράστηκα να φοβάμαι για σένα. Με πηγαίνουν τα λαϊκά όπου αρνιόμουν τόσο καιρό. Παρά τη θέλησή μου, τα στενά βήματα τώρα… εκεί μόνο μπορώ να πατήσω με ασφάλεια. Δηλαδή πάνω στον κροκόδειλο που έχεις εκεί κάτω κι εκεί πάνω με στόμα ορθάνοιχτο. Να κολυμπώ σε ποτάμια του Αύγουστου ξερά. Να ξαπλώνω σε κρεβατάκια- υπόγλωσσα που αναπαύονται οι τραυλισμοί . Και πήγα και ω! που πήγα να ξερες…Σε απαντοχές και τύψεις, τα μάτια μου να στίψεις, να δεις πως βραδιάζει ξημερώνοντας. Έτσι θα τα βγάλω πέρα. Με βαριά τραγούδια και κατάμαυρα τσεμπέλια.