το στόμα μου κυοφορεί
τον Όμηρο των θηρίων
Θα μπω στο μάτι της βροχής
να σύρω την εξίσωση
Αυτή που βάζεις την αγάπη θρύψαλα
και βγαίνει
αστραφτερή
στο τέρμα
πήγα τις λιακάδες μου
ένα μεγάλο γκρέμισμα
και -δεν μπορεί- θα κέρδιζα
(αλλά σκάλωσε στο λαιμό
ο τροχαϊκός του αίματος)
Τα υπόλοιπα τα ξέρετε
ότι με βρήκαν νύχτα
αλλόφρονη
να φτύνω τα γυαλικά της μοίρας μου
ένα κακό ψηφιδωτό
(οι άντρες που στα σπλάχνα μου ξεσάλωσαν)
ενίοτε
μικρά πτηνά
που σας διαβεβαιώ
δεν έφταιξαν σε τίποτα