Ας μιλήσουμε με νοήματα
Σβήσε το φως
Σβήνεις το φως-προφέρουν
Το θυμό τον έρωτα-και άλλα
Το σώμα
Το σώμα προφέρεται δύσκολα
Επίπονα
Με βαριά σύμφωνα-σχεδόν ρωσικά
Έχω ένα μυστικό-σου το λέω
Ισιώνω τα μαλλιά μου για να τα χαϊδεύεις
Μη με κατηγορείς γι’αυτό
Μη με φωνάζεις πια από φ
Δώσε μου φιλιά στον αφαλό
Ανάβεις το φως
Έπεσα στάχτη στο σεντόνι
Έπεσα και άλλα-διάφορα-δεν θα μιλήσουμε γι’αυτά
Στο δικό σου μέρος του κρεβατιού διακρίνεται ένα μέλλον
Διαβάζω τα κρεβάτια τα μαχαίρια τα τσιγάρα
Υπάρχουν χρονολογίες ημερομηνίες προθεσμίες
Ασήμια και διάφανα μάτια θαμποί καθρέφτες και άλλα
Υπάρχουν δρόμοι χάρτες-καθαρή αθανασία
Στο δικό σου μέρος του κρεβατιού
Υπάρχει σκέτη αθανασία αλλά τι κρίμα
Γεμίζεις κουβάδες και σκάφες
Με φαντάσματα μικρά-σε μέγεθος δαχτυλήθρας
Αναβοσβήνεις περιοδικά το φως-σαν φλας αυτοκινήτου
Στην οροφή δεν βλέπω αστέρια-με τρομάζει ο ρομαντισμός
Όμως πήρε να φυσάει ένας στρόβιλος σαν μεγάλος ύμνος του Χαίλντερλιν
“Ich bin du wenn ich ich bin”
Όταν χωρίζουμε στη μέση τον ήλιο-και μετά άλλα
«τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
Τα σταχτιά σου μαλλιά Σουλαμίτ»
Οι συντομίες μας στο κορμί-αυτοσχέδια γκέτο
Εγώ στη ζωή ήρθα με ρούχα
Γιατί το διάβασα:θα συναντιόμασταν σε ψυγείο
Μεθυσμένο κρεβάτι στη μέση ενός αυτιστικού σύμπαντος
Κι όταν μαζί μεγαλώσουμε θα γίνουμε αλιείς μαργαριταριών
Μετά βλέπουμε….