insieme

Από τη λύπη μου σε φτιάχνω από καιρό

Ως τη χαρά πιο τεθλασμένες οι αποστάσεις

Σε κάποιου κάτοπτρου τις άγριες διαθλάσεις

Θα’χα πιστέψει για σημάδι το νερό

Ξύπναγα μέσα απ’την Οδύσσεια τη σκιά σου

Έσερνες κόντρα το σχοινί στη μαριονέτα

Η καύτρα διάλεξε σονέτα~σιγαρέτα

Σαντέ το κόκκινο~στο πράσινο~είπα βιάσου


μη μου ζητάς άλλο \ να περιμένω κι άλλο
θολά τα μάτια μου από τα δάκρυά σου
μη με πονάς άλλο \ δώσʼ μου να πιω κι άλλο
κι άσε να νιώσω στο σφυγμό
καθώς το χέρι σου κρατώ
πόσο χτυπάει μέσʼ στο στήθος μου η καρδιά σου**

Και πάνε μήνες πια,αιώνες για το insieme

Λαθραίοι,παράνομοι στο μουσικό σφυρί

Σ’ένα δρομέα κάθετα θα πέφτει το φλουρί

Για ν’απαντήσω όνομα,σε σένα θα κοιτιέμαι

Από πηλό να’ναι η αγάπη,αγάπη μου,για πες

Ή από στάχτες στο τζουκ μποξ ριγμένες

Για ένα ρεμπέτικο παλιό συντεταγμένες

Που θα τις χάνουμε όσο μαζί μου* φταις

μη με μαλώνεις άλλο \ δεν έχω τίποτʼ άλλο
στέρεψε η λίμνη που σου έκρυβα αιώνια
κι εγώ θα λέω κι άλλο \ ότι σε θέλω κι άλλο
κι άσε τα φταίω και τα φταις
κάψε τα αύριο και τα χθες
κάνε το σήμερα να διαρκέσει χρόνια**

*ή

όσο

κι

εγώ

θα

φταις

**

τα ρεφρέν είναι χάρισμα

του Oδυσσέα Ξένου

Οδυσσέα Phom Rak Khun