Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

Πικάπ





Κανείς,το ξέρω,δεν μπορεί να κρατήσει
Το χάος-του-σε απόσταση ασφαλείας
Αλλά -κοίτα-
Όλα σιγά σιγά βρίσκουν τη θέση τους
Σε μια υπερφυσική ιστορία
Τα χρόνια κινδύνου
Οι στιγμές αβεβαιότητας
Τις ώρες που λείπεις αν είχαμε σκυλί
Θα το έπαιρνα αγκαλιά και θα χόρευα μαζί του
«I’m easy come and easy go
Now you’re not so carefree
You found the thorn behind the rose
You took it so badly
Don’t paint it all so sadly ”
Επειδή τα τραγούδια είναι άσυλα
Όπως οι αγκαλιές
H ζωή αποκαθίσταται
Ο Νείλος ανασαίνει ξανά
Οι πάπυροι ανανεώνονται στις όχθες
Από τους διακόπτες κυλούν φώτα
Στα ποταμάκια του δίσκου καθαρό νερό
Το πικάπ γυρίζει πιο αργά στα αντάτζιο
Ή έτσι θέλω να πιστεύω
Ασθενούμε αναρρώνουμε
Γινόμαστε~τελείως....~ καλά
Για να εξαρτηθούμε από τον έρωτα και την αγάπη
Από εμμονές ενοχές αρνήσεις καταφάσεις
Ασυγκράτητα
Άγριες εικόνες
Σαλεμένα λόγια
Τίποτα δεν μένει στον δαμασμό του
Στην ηρεμία
Τίποτα δεν μένει όρθιο