Κάποτε ρώτησε την Κίρκη για τις μεταμορφώσεις
Τους Λωτοφάγους πώς μονογράφεται η σιωπή
Στη Ναυσικά εμπιστεύτηκε τους ήρωες των αναβολών του
Πώς αναλώνονται οι προσωπικές θυσίες
Όταν δικαιώνονται τα επιφαινόμενα
Κάποτε επιλέγει την αμηχανία στις ιδιόρρυθμες ερωτήσεις
Μα έτσι διαμορφώνεται αντίθετα ένα σώμα οπτικών αξιών
Η πλήρωση των σελίδων είναι θέμα ηθικής
Στο λευκό αδειάζεται το ταξίδι
Με αμηχανία κι εγώ επιλέγω τη διάρκεια
Κάποτε πρόταξε τις προθεσμίες στην Καλυψώ
Και τη διάταξή τους στον ψυχικό χώρο που φιλοξενείται
Το άλλοθι που το επαναφέρει ως εξωτερικό συμβιβαστικό στοιχείο
Σε όλα τα στιγμιότυπα η Πηνελόπη εικονίζεται στρεβλά
Στο δικό μου αρνητικό η γεωμετρική σύνθεση αδικείται
Μέσα στη μήτρα της προαπόφασης μοιάζει να
Του αξίζει η χλωμή απομίμηση της ζωής
Αλλά στο τι μπορούμε μαζί
επιστρέφεται η παράσταση του ναυαγίου
Είμαστε χίλια πρόσωπα μαζί
Αυτό του είπα
Όταν μου μίλησε για τις ξέρες
Και το μοναδικό του φάρο