Υποψίες βεβαιότητες προσχήματα βιταμίνες
Πιο δοξασμένα από ποτέ
Υπολειπόμενος πάντα εκείνος που αγαπούσε φρικτότερα
Αποφασίζοντας να ενδώσει στη βαρβαρότητα
στον αλληλοσπαραγμό της αλήθειας μιας συνάντησης
~τότε
Δηλαδή ένα βράδυ από κείνα τα βραδύτερα των αϋπνιών
Ήρθε από το πουθενά και μηρύκασαν τον πόλεμο μεταξύ τους
όπως παλιά
Ως τα χαράματα που τελειώνουν τα θαύματα~κι ας λένε…
Χαζά και σοβαρά μέχρι και τον πατέρα του θυμήθηκαν
Τα δάχτυλά του γυμνά στις πρίζες και την εμμονή του με τα ufo


Από τότε κάθε πρωί ξυπνάει μέσα της και μια αλήθεια
Που ξεριζώνει ό,τι καλό της έμεινε και το παίρνει μαζί
Και το καίει και όλα τα σαρώνει
Φωνάζει~κανείς δεν μοιάζει ν’ακούει
γιατί όλων οι αισθήσεις είναι κακοφωτισμένες
Μην την φοβάστε μην την φοβηθείτε
Έγινε θεός και διάβολος μαζί
Γιατί άφησε να την εξευτελίζει η θλίψη


Ο πλανήτης είναι δηλητηριασμένος
Από θλίψη κι εμείς με χαρά τον κατοικούμε
Αυτή είναι η αλήθεια



 
Τρελαίνει τις πυξίδες τ ουρανού τ αγιάζι
κι ο κόσμος κατεβάζει τα ρολά
μου λες πως δεν μας παίρνει για πολλά
μα είμαι δίπλα σου καθώς βραδιάζει


Σκιές και φώτα σ αυτοσχέδιο μπαλέτο
γέλια που σμίγουν μ αναφιλητά
στο χέρι μου ένα τσιγάρο σκέτο
που τη φωτιά σου μόνο αναζητά


Μη με φοβάσαι, δωσ μου το χέρι
μαζί να ζήσουμε η νύχτα όσα φέρει
μη με φοβάσαι, δωσ μου το χέρι
είναι ο έρωτας το πιο γλυκό μαχαίρι


Πάψε να ψάχνεις λόγο και σκοπό
σε ό,τι κάνω και σε ό,τι πω
ούτε που ξέρω γιατί σ αγαπώ
κι όμως μπορώ για σένα να κοπώ
και σαν τσιγάρο να καώ


Τρελαίνει τις πυξίδες τ ουρανού τ αγιάζι
θολό ποτάμι ο κόσμος και κυλά
το ξέρω δεν με παίρνει για πολλά
μα είμαι δίπλα σου καθώς βραδιάζει
 
λόγια:Άλκης Αλκαίος
μουσική:Δημήτρης Παπαδημητρίου