Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

τίποτα δεν πάει χαμένο


Λαμπρή
Ανάσταση
Θαύμα θαύμα!



Ζαλισμένα κοτόπουλα στα οικόπεδα-πες μου ψέματα
Γάτοι στα κοτέτσια-συνέχισε εσύ Θωμά τις ερωτήσεις
Θαύμα θαύμα!ξεχείλισε η αυγή
Από κοκόρια και λειριά
-ψέματα δεν λέω



Άκου τώρα
Στο μωβ κεφάλι του
Του άνοιξαν μια τρύπα
Σ’αυτή φύτεψαν
Ένα περισκοπικό
Μάτι-όπως τα ραντάρ
Των υποβρυχίων-
Μόνο από κει του
Επέτρεπαν τη
Θέαση του κόσμου
-οικόπεδα κοτέτσια τρώγλες
Και τρόλεϊ έβλεπε
Οποιαδήποτε άλλη
Προσέγγιση απαγορεύεται
επιφέρει θάνατο



Θαύμα θάλλει θύμα θάνατος
Αυτό που σου λέω εγώ.Θαύμα και ψέμα πάνε μαζί.
Αυτό που σου λένε πολλά χρόνια οι δικτάτορες.
Άσε τα ποιήματα.πρέπει να δουλέψουμε για τον άρτο.
Εξαιρώντας άπαξ τα θεάματα.
Έφτασε η μέρα κι η νύχτα να’ναι ίσες.
Κοίτα πράγματα.Πιάσε το σφυρί τώρα.
Εδώ έχουμε πένθος.τραγουδάμε.

[πρέπει να ξεχάσεις για πάντα το ψωμί
δούλευε για τα θεάματα.
πιάσε το στιλό.γράφε ποιήματα.]