Τρίτη 26 Μαΐου 2009

ραβασάκι


Ετοιμάσου για εγκαίνια. Νιτσεράδες και ανάσκελα στα νεκροταφεία.Συναισθηματικά, εκών νεκρός. Για μεταθανάτιες ψυχοδιανοητικές συνευρέσεις με ωρολογιακούς μηχανισμούς. Δήθεν συντετριμμένος. Δήθεν εγκαύματα. Αλλά εκπέμπεις το δριμύτερο ψύχος.Κράτα τις τενούτες σου για τα αιθέρια έλαια από το αίμα που λιώνει το χέρι σου. Θα σου χρειαστούν οι συγκρατημένες λέξεις, τα αμφεταμινούχα διαλύματα και τα αποθέματα ψεύδους. Μείζονες συνιστώσες για την πυκνή ύφανση της υποδόριας αβελτηρίας σου. Δυνητικό κληροδότημα ν’αστράψει μέσα σου ο τυχοδιωκτισμός των ρούχων του βασιλιά και τα θύματα, τα μοναχικά κύτταρα. Με ξυλάκια βανίλιας γεννήθηκες στο λάρυγγα? Ό,τι απαντήσεις θα το εκλάβω ως συνεκτικό επιχείρημα της ακόρεστης ανυπαρξίας σου. Το θερινό φάντασμα κλώθει νύχτες που μυρίζουν αυγή. Κανείς δεν στο κλέβει το ξυραφάκι-Είμαι αδύνατη στην ανορθόγραφη αποκρυπτογράφηση νεκρανάστασης.Κι αυτή η βαθύτερη ρυτίδα είναι η αγαπημένη μου εκδοχή για κάποιον που χρειάζεται φυλαχτά για να ζήσει. Φούμαρε αδρεναλίνη, να μη σπάνε οι κλωστίτσες σου. Χορδές που τεντώνουν ασήμαντες χειρονομίες τεράτων. Τι φταίω εγώ που σε ξεμυαλίζουν τέρατα? Ντροπή! Τα κρασοπνευματώδη είναι τα άγια των αγίων. Και το στόμα σου είναι περίπτερο σκέτο. Αναερόβιο. Αλλά βάζεις έτσι και μια περίπτυξη για υποθήκη. Καμπάρι σόδα παρακαλώ. Κι αν βρίσκεις ύποπτο το αίτημα και παράνομο,bingo! Αυτό ακριβώς! Κολικός. Ξε-κολικός. Αλκοολικός. Τριαξονικός. Άντε κοίτα να καταχραστείς κανένα πριονάκι ακόμα. Προκρούστης δε γίνεσαι πάντως όσο κι αν χτυπιέσαι.
Μου φάνηκαν σήμερα κοντύτερα τα τσιγάρα μου.Σου επιφυλάσσω υποδοχή. Ουάν μπίλλιον ντόλαρ.Ο σχιζοφρενής ιατροδικαστής με το αμόνι. Ο σχιζοφρενής ιεροεξεταστής με το μικρόφωνο..Λοξοδρόμησε. Φτιάχνω μπαλόνια με σεντόνια. Με σάρκα και οστά. Να χωράν το φόβο σου. Να διατηρούν το κακόβουλο υπέρβαρό σου. Να βουλιάζουν με κοπανιστό αέρα. Να σε ταϊζουν από απανθρακωμένο πλακούντα. Αυτό διαφεύγει της-κατά τα άλλα- έγκυρης μαρτυρίας σου. Μα καλά, κόντυναν τα τσιγάρα ή αραίωσε ο καπνός? Η σιωπή της κατσικούλας. Εργασία ανόητη το άρμεγμα στα αποδυτήρια των αναγκών. Με μπαντονεόν η θεραπεία για να ηχογραφώ την απαραίτητη σύμπνοια στα αυτόνομα καμαρίνια. Δοκιμασμένα και ανευλαβώς θα παρακάμψω τη χρεοκοπία χωρίς αναστολή. Το ταραχώδες, ανενόχλητο και αυτάρεσκο, θα καταγράψει δαπανηρό, τον πρακτικό λόγο. Ανεπαρκής εισβολή? Μπορεί…Ωστόσο, δικαίως συνθηκολογείς με τη μετριότητα.Μάλλον οι επιδέξιες παγανιστικές ετεροτοπίες θα σ’έκαναν άγιο μιας άλλης εκδοχής παρά θα σε στιγμάτιζαν. Αλλά πού να το εννοήσεις αυτό? Όσοι έχουν την ικανότητα ν’αναγνωρίζουν τα λυκόσκυλα μέσα τους, δεν μεταβάλλονται σε αιχμαλώτους αλλά προχωρούν πέρα απ’το ορκισμένο σύνορο και σ’αυτόν τον κόμβο,ζητούν τα ρέστα τους.





Τα ρέστα μου!
Τα βλέπω.