Μέχρι να τελειώσει η μέρα. Εν λευκώ διορία.
Μέχρι το μελάνι να βρει σώμα χωρίς περίγραμμα.
Nα μείνει εφηλίδα στο χλωμό χαρτί.
Να ξαναβουτήξει η λόγχη της πένας στη φλέβα.
Έτσι σαρκώνεται η ψευδής αίσθηση κύριε. Εν λευκώ.
Ή ν’αποσοβηθεί.
Σε μια κούνια παλινδρομεί το αίμα.
Η πρόσκρουση με το κενό αφήνει
συντρίμμια του παράδεισου. Νοθείες…
Μέχρι η επέλαση του μυστικοσύμβουλου
να καρώσει τον όρκο. Μιας χρήσης.
Το λίκνο του αοράτου. Αθώο. Μιας χρήσης.
Κατ’ανάγκην ορατής. Όπως η διαφορά του ρίγους
στο τελεστήριο βάθος του εξιχνιαστικού.
Εξ’αγχιστείας.
Εξ’αχρηστίας.
Εν λευκώ.
[Λήξη προθεσμίας.]
λόγια:Γεράσιμος Ευαγγελάτος
μουσική:Θέμης Καραμουρατίδης
ερμηνεία:Νατάσα Μποφίλιου