της Αγίας Ειρήνης του 2000

βρυχώμενο ξημέρωμα της Αγίας Ειρήνης 2000
από εγκοσμίου άμβωνος διαρρηγνύεις το όνειρο
πάλι αντί εμένα

στην Αθήνα λησμονούσα τις παπαρούνες

τα κεράσια τις φράουλες

και μόνο τα ποιήματα καλλώπιζα με κόκκινο
παράκτιο κέλυφος να σε συνοδεύουν στα Στάγειρα

όχι από καλοσύνη από κακία το έκανα
να έχεις κατασκόπους όταν διανυκτερεύεις
για επευφημία και υστεροφημία


στον υπνωτισμό εγώ ν’αγοράζω σατύρους

για τις
αφίξεις στο Αιγαίο* ενυδρείο

-το θεοποιούσες κι εγώ το αποθέωσα-

χαριζόσουν δωρητής

εντόπιου πνιγμού

καθ’υπόταξη σύνδεση
με την παρακάτω

υποτροπική έρημο που της
έβαλες αντικλεπτικό σύστημα και το ισόβιο πια
άλγος με μετέτρεψε σε μυστηριώδη μπλε και άπτερη
πεταλούδα που κατάπινε τα πούπουλα και τους κλέφτες
κι έπινε κρασί από λήκυθο περιστρεφόμενη

τα καλώδια πυρακτώσεως διήρκεσαν πάνω από δέκα νύχτες
και φυσούσα στο κέρατο τρεις φορές

-μου το’χε ψιθυρίσει κι αυτό η Άλισον στον ύπνο.

όλο το τυπικό μου διέφευγε.συγκράτησα μόνο το φύσημα-


κατά παράταξη

Σε λένε Μάυρον και είσαι υπεύθυνος για τις αγγελίες και τις αναγγελίες σκύλων
Σε λένε Μάυρον και στο Αλπ-Ντουέζ με περιοδικό πυρετό
Και την ετυμηγορία του σπασμένου ποτηριού στα u-turn
Στοιχηδόν στα απομονωτήρια στοιβάζεις τα κομμένα παγάκια
μυωπικά στρατιωτάκια που σιχαίνονται τα μουστάκια της γαρίδας κι όμως αυτά φιλάνε κάθε πρωί
Σε λένε Μάυρον και είσαι ακτένιστος φρεσκοβαμμένος αλλήθωρος ασθενικός ταχυδρόμος

Κάτω από τα μαξιλάρια σου βρίσκουν καταφυγή τα παράφρονα χέρια μου που έχουν γράψει σελίδες επιστολών που παρέμειναν άταφες

Μόνο για την τελετή επικύρωσης διαττόντων λυγμών
Μόνο για να φαιδρύνουν με θυρεούς τις τρίγωνες αφέσεις

*. «Ναι.Ναι.Ναι.Το Αιγαίο
Μου πιπιλάς το μυαλό
Λες ξανά ξανά ξανά
Περί ασημένιων ποιημάτων
[…]
Γαμώ το Αιγαίο σου γαμώ
Χάθηκε η ζωή μου»

Της Μαίρης Αλεξοπούλου
Από το Ξενοδοχείο Σαπφώ
Δωμ.301

λόγια:Οδυσσέας Ιωάννου

μουσική:Παντελής Θαλασσινός

ερμηνεία:Δημήτρης Μητροπάνος