~Όνειρα με θάλασσα και παράθυρα στο λιμάνι.Καταλαβαινόμαστε.
~Τα μεγάλα λόγια που στερούνται ανάλογου παρελθόντος.Τα συγχωρείς στα παιδιά,σε γοητεύουν στους μεγάλους,σε ανακατεύουν στους "μικρούς".
~Τα δεκαεφτάρια που έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους,οπότε τους παίρνει και να σκοτωθούν δυο τρεις φορές."Θέλεις να τα φτιάξουμε?"
~Οι αναλφάβητοι ραγιάδες που ψαχουλεύουν πολιτισμό στο διαδίκτυο.Εφαψίες στο τρόλεϊ της Νέας Εποχής.Πιστεύουν πως θα είναι οι ηγέτες της.Θα είναι η λάσπη της.
~Οι αρτιμελείς πιτσιρικάδες που δημιουργούν και υποστηρίζουν το αίσθημά τους μέσα από αυτοσχέδιες σελίδες στο διαδίκτυο.Δε λερώνουν τα χέρια,δε μυρίζουν βενζίνη.Τους γουστάρω.
~Οι πολιτευτές που διατυμπάνιζαν στις συγκεντρώσεις τους ότι έχουν δώσει το αίμα τους για τη δημοκρατία.Και ξέρουμε ότι το αίμα τους δεν το έχουν δώσει ούτε για εξετάσεις...
~Τα ξαναμμένα κορίτσια που ακονίζουν τα νύχια τους για αγόρια.Μάγισσες που ερωτεύονται φαντάσματα και φτιάχνουν σπιτικά.Τις νύχτες,στα παιχνίδια τους,τους τρώνε το κορμί.Στο τέλος τούς ψιθυρίζουνε στο αυτί:"λίγες ακόμα οι μέρες σου,μωρό μου".
~Τα t-shirt του ζεστού καλοκαιριού.Πολύχρωμα μακό με τρελαμένα σχήματα σαν χάρτες που σχηματίζονται επάνω σε λαχανιασμένες εφηβείες.
~Άνεργα παιδιά που φωνάζουν "δε θα περάσει" και ορκίζονται στη ζωή τους.
~Παιδιά που δε φωνάζουν τίποτα και δεν ορκίζονται πουθενά.
~Εσύ,στην πρώτη φωτογραφία της φετινής άνοιξης...Μισοθαμμένη μπρούμυτα στην άμμο.Σκέτο σώμα.
~Τα μεγάλα λόγια που στερούνται ανάλογου παρελθόντος.Τα συγχωρείς στα παιδιά,σε γοητεύουν στους μεγάλους,σε ανακατεύουν στους "μικρούς".
~Τα δεκαεφτάρια που έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους,οπότε τους παίρνει και να σκοτωθούν δυο τρεις φορές."Θέλεις να τα φτιάξουμε?"
~Οι αναλφάβητοι ραγιάδες που ψαχουλεύουν πολιτισμό στο διαδίκτυο.Εφαψίες στο τρόλεϊ της Νέας Εποχής.Πιστεύουν πως θα είναι οι ηγέτες της.Θα είναι η λάσπη της.
~Οι αρτιμελείς πιτσιρικάδες που δημιουργούν και υποστηρίζουν το αίσθημά τους μέσα από αυτοσχέδιες σελίδες στο διαδίκτυο.Δε λερώνουν τα χέρια,δε μυρίζουν βενζίνη.Τους γουστάρω.
~Οι πολιτευτές που διατυμπάνιζαν στις συγκεντρώσεις τους ότι έχουν δώσει το αίμα τους για τη δημοκρατία.Και ξέρουμε ότι το αίμα τους δεν το έχουν δώσει ούτε για εξετάσεις...
~Τα ξαναμμένα κορίτσια που ακονίζουν τα νύχια τους για αγόρια.Μάγισσες που ερωτεύονται φαντάσματα και φτιάχνουν σπιτικά.Τις νύχτες,στα παιχνίδια τους,τους τρώνε το κορμί.Στο τέλος τούς ψιθυρίζουνε στο αυτί:"λίγες ακόμα οι μέρες σου,μωρό μου".
~Τα t-shirt του ζεστού καλοκαιριού.Πολύχρωμα μακό με τρελαμένα σχήματα σαν χάρτες που σχηματίζονται επάνω σε λαχανιασμένες εφηβείες.
~Άνεργα παιδιά που φωνάζουν "δε θα περάσει" και ορκίζονται στη ζωή τους.
~Παιδιά που δε φωνάζουν τίποτα και δεν ορκίζονται πουθενά.
~Εσύ,στην πρώτη φωτογραφία της φετινής άνοιξης...Μισοθαμμένη μπρούμυτα στην άμμο.Σκέτο σώμα.
του Οδυσσέα Ιωάννου
Παλαιστίνη-Χωρίς Άνοιξη._