Βγαίνω στον κήπο.Ένα νυχτολούλουδο μου ξεκλειδώνει την όσφρηση.Καυτό ξεφύσημα του Αυγούστου γλιστράει στη ράχη μου."Πότε θα γίνεις άνθρωπος κόρη μου?Όταν ακμάσουν τα βρύα και γίνουν σαν τους κέδρους του Λιβάνου".Χλωμό,φασματικό φως του φεγγαριού,σώμα που ακουμπάει στην εξώπορτα,που άπτεται ξανά με ό,τι το ανατριχιάζει.Φλογέρες απ'το φαράγγι-χόρεψε.Έρχεται ο καλός σου.Τα πέλματα γυμνά-χόρεψε.Ξανά η ίδια γαλατένια οσμή πόθου.Για το άγνωστο.Προχωρημένη νύχτα,κλαίω φίλε,θρηνώ.*Όταν ακούω άνθρωπο να κλαίει,μου'ρχεται στο μυαλό μια χαλασμένη βρύση που στάζει βρομόνερα.Όμως με το κλάμα αυτηνής ήταν διαφορετικά.Όποτε έκλαιγε,πήγαινα έξω από την πόρτα της και αφουγκραζόμουν.Ο πόνος της έσταζε βάλσαμο στην ψυχή μου.Γύρναγα στις δουλειές μου και λες κι είχα φτερά στα πόδια.[...]Μου έδινε χαρά(το κλάμα σου), και δεν υπήρχε κακία για σένα στη χαρά μου.Χαρά καθαρή σαν το νεράκι και παρηγοριά.Σαν δώρο για μένα ήταν το κλάμα σου.
Κανείς στο σκοτάδι δεν ψαύει τα σημάδια σου.Φτάνει η ψυχή ως εκεί,τα οσμίζεται,τα προσπερνάει.Χρειάζεται να ξημερώσει η μέρα,να ξυπνήσετε μαζί.Φως υδραργύρου στο μπάνιο,αν είσαι περαστικός το ξέρεις,ξυπνάς πρώτη,κλειδώνεις,πλένεσαι.Μέχρι να φύγει ο ξένος.Να ξυπνάς μαζί είναι άλλο.Αν ανοίξει τα μάτια του και σου χαμογελάσει,αν του χαμογελάσεις και εσύ,είναι άλλο.Αν σου μυρίσει ξεχασμένη μυρωδιά αγκαλιάς,είναι άλλο. *
*από το "πιο πολύ,πιο πολλοί"
*Θα σε λιώσω.
Ο
άνθρωπος αυτός
μου επετέθη
να με φιλήσει._
**της χαρμολύπης
αληθώς ωραία τα παραμύθια
και οι ευσεβείς παρηγορίες των ανθρώπων
Αλλά,αν στο βάθος της Ανάστασης,υπάρχει
λίγη πολιτική?
Αν ισχύει το αξίωμα"την πρώτη φορά δράμα
τη δεύτερη φάρσα" ,τότε τι γίνεται?
Ένας αναστήθηκε,καλό και άξιο το δράμα.
Όταν έρθει η ώρα η Δεύτερη,που θα σηκωθούν
όλοι πάνω και όταν τα μνήματα
μένουν άδεια...πιο άχρηστα
-2-
***και από ψυγεία πάγου...τότε τι γίνεται?
"πόσα χρόνια είσασταν πεθαμένος?
μόλις τριακόσια πενήντα.εσείς?
Μέσα σε μια νύχτα αποσκίρτησα από τα παραμύθια μου.
(ή έτσι νομίζω).
Όσο ακριβώς χρειάστηκε στον ήρωα του Κάφκα
να μεταμορφωθεί σε κατσαρίδα.
Έβλεπα όνειρο,ήμουν,λέει,μέσα στο παιχνιδομάγαζο
του Σβαρτς και έψαχνα για λαμπάδα.
Αλογάκια και Τρίμπουλουμ
κούκλες πορσελάνινες και...
***χειρόγραφα της Μαλβίνας
Μαλβίνα Κάραλη
*στον Σ.