Έχετε ήδη αποσυντεθεί εσείς σύντροφέ μου
Οι νοσηρές δυνάμεις σας νέκρωσαν τα πάθη
Κι ο λαιμός σας μελανός από ασφυκτικά χάδια
Και τα πλάσματα τα νυχτερινά,η συνοδεία σας
Ένα κοπάδι αλλόκοτων γερανών
Για τις πιο θαρραλέες από τις τύψεις σας
Φτεροκόπησε για το Νότο
Ενώ διαδηλώνατε τις εκδικήσεις σας θριαμβευτικά
Είδωλα που τα πιστέψατε για καθρέφτες
Και αγαπήσατε τα μάτια τους
Με τις οφιοειδείς στροφές τους
Νεκρές φύσεις δίχως ρίζα και υγρασία
Σύντροφέ μου διαλέξατε μια ενέργεια
Για να συγχωρήσετε την εκπαίδευσή μου
Από εσάς στις καταδίκες και
Υπήρξατε πρώτος το θύμα της
Για να φτύσετε το αίμα σας στο δάπεδο
Το αίμα σας που το χαλάσατε
Αφού το αναμείξατε με μάτια κλαμένα
Που γρατζουνούσαν τη μεμβράνη
Του αυτοσχέδιου ουρανού μου
Σύντροφέ μου,μη γελιέστε
Τίποτα δεν υπήρξε που θα μας ένωνε για πάντα
Ούτε και θα υπάρξει
Ο καθένας ανέλαβε το δικό του περίπατο στ'αόρατα
-ο δικός σας σας εξαπάτησε,γιατί δεν το ομολογείτε?-
Και να τώρα εσείς παραιτηθήκατε
Από τον Ενεστώτα της Ευκτικής
Και δεν υπερασπιστήκατε τη δυνητική ασκητική της
Δεν υπήρξατε επαρκής στην ευθύνη της
Έργω,σύντροφέ μου συγχωνευτήκαμε
Δεν συνυπήρξαμε
Χαρτοπόλεμος ήταν όχι πόλεμος
Μετρήσαμε ο καθένας χωριστά τα όνειρά του
Και λογαριάσαμε πόσα απ'αυτά χώρεσαν
Στις τσέπες του άλλου
Συνθέσαμε σκοτάδια
Τελειοποιώντας μ'αυτόν τον τρόπο
Τα σχέδια των αφορμών που ήταν
Καπνός από ένστικτα
Κι εσείς τώρα
Καπνός κι αποκαϊδια
*αναδημοσιευμένο
από Τα Όνειρα Καπνίζουν
εκδ.Γαβριηλίδης