στο λιμάνι του Άμστερνταμ

Θα μου κρατάς το μπράτσο.
Δεν θα κοιτάξω το ρολόι.

Θα τρέχουμε με ποδήλατα

ο αέρας βουίζει στοιχήματα στο νερό

λεπίδια οι ακτίνες

διαμελίζουν τα δευτερόλεπτα σε χαρά

θα γίνω η Δυσδαιμόνα

θα σου κλείσω τα μάτια
θα γίνεις ο εραστής της Βόρειας Κίνας

θα με δεις καθαρά

θα είμαστε το Γκουαντανάμο

η μεγαλύτερη νύχτα πολέμου

ψάξε πιστόλι
φέρνω Σατό Μαργκό
ρίξε την άγκυρα
γκάζι βεγγαλικό μου

μαχαίρι αντί για καρδιά
και
το δίλημμα του Φάουστ
Στο λιμάνι του Άμστερνταμ
Θα κλέψω τ’αστέρια
να νικάμε