κινέζικη πανοπλία

ώρα των αοράτων με τις θαυμαστές πιρουέτες
τώρα θα δεις ή θα βλέπεις τυφλός για πάντα

Τα χέρια σου μέσα απ’την πανοπλία ριγούν
Κόμποι ιδρώτα κυλούν στις όχθες του δρόμου μου
Στις φαγωμένες πλάκες του πεζοδρομίου
Διεισδυτικές,αλλά σχεδόν άυλες
ψάχνουν σάρκα να ενωθούν με το παρόν
και το μέλλον
υγρές να γονιμοποιήσουν
όσες νύχτες θέλουν απογόνους

την τρέλα άωρη
θες…

Πανοπλία με ροζ χεράκια ατροφικά
Κι εγώ να παίζω με τους αρμούς σου
Να θωπεύω τις κλειδώσεις
Τα γόνατα

με λουλούδια φυτρωμένα στην πλάτη να καίω

Τα δυο της πόδια λοξά
Χάσκουν
Λες…

Μαριονέτα με πανοπλία έχεις δει?Κοίτα με…
Μια με μάσκα μια χωρίς.
Έχεις δει?

όλες οι μάσκες να κάνουν πως ακούν το αθόρυβο χιόνι
πως χορεύουν στο ρυθμό του
Το αθόρυβο χιόνι- το λευκό
Έρχομαι να σπάσω την πανοπλία σου,
να σε πάρω απ’το χέρι
Που ριγεί και τρέμει στο άγγιγμα-κράτα με
Μαζί να χορέψουμε στο σιωπηλό πυκνό χιόνι
Θες?

Στάζουν νιφάδες απ’το λευκό ουρανό
Βουβές νύφες που περίμεναν καιρό
το απαλό στροβίλισμα

Δες το χιόνι αφρισμένο.Πιο αθώο έχεις δει?
Πιο ερωτευμένο.
Πες…

Η νύχτα κρεμιέται ολόαστρη και παρθένος
Χειμωνιάτικη ακόμη

Καλοκαιρινή να μου την επιστρέψεις
Ναι, πες…

Για λίγο ακόμη
κατράμι ο ουρανός
Πίσσα ο δρόμος

Για λίγο ακόμη
Αστέρι μαύρο
Έχεις δει?
Δες…