χρυσόψαρο

λαμπερά μάτια αλλήθωρα
στον κίνδυνο πάντα ανοιχτά
-κλεισμένοι είναι μέσα τους
Όλοι οι άναρθροι φθόγγοι
των φόβων-
Από μνήμη αξύπνητη
Τόσο χρυσά τα λέπια του,αγκάθια
Που κάρφωναν τα πεφταστέρια
Στη γυάλα φτεράκια από χνούδι
Σωριάζονταν
θέριεψαν αστροφεγγιά
Γλιστράει στο ακίνητο νερό
Χρυσό λυχναράκι
Μονάχα μία κίνηση
Εκεί εδώ εδώ εκεί
Στη δίνη του στάσιμου
Στο απέναντι χιλιοστό
Εκεί εδώ εδώ
Απουσία-παρουσία
αναβοσβήνει
Ξανά ξανά ξανά
πορτοκαλί στεφάνι στέμμα


Να θυμηθεί ποιο γυρισμό
Άλλης ζωής ξεχνά
δεν θυμάται αν συνάντησε
ποτέ άλλο βλέμμα
Μέσα σε ρηχό βυθό
Τα μάτια σκοτωμένα…