κήποι με νερά

"πες μου αυτά που αγαπάς να τα θυμάμαι
όταν θα ζει με αναμνήσεις η καρδιά
να'ρχεσαι πάντα μες στον ύπνο που κοιμάμαι
σαν πεταλούδα με φτερά μενεξεδιά
πες μου αυτά που αγαπάς να τα φυλάξω
σ'ένα πηγάδι της ψυχής μου σκοτεινό
όταν θα σκύβω τη ζωή μου να κοιτάξω
να'σαι φεγγάρι στου βυθού τον ουρανό

μη μου μιλάς γι'αυτά που πρόκειται να γίνουν
όσα φοβάμαι και να διώξω πολεμώ
κι όσα μου πεις πως αγαπάς αυτά θα μείνουν
να τα θυμάμαι μ'ένα κόμπο στο λαιμό"

"στα μάγια και στα όνειρα έκτισα τη ζωή μου
κι ένα λουλούδι φύτεψα μεσ'στην αναπνοή μου
το έκοψες το μύρισες έφυγες και δε γύρισες
στον ήλιο και στον άνεμο έδεσα την ψυχή μου
με μια κλωστή και μέτρησα στο φως την αντοχή μου
την έκοψες την έσπασες έφυγες και με ξέχασες
στα μάγια και στα όνειρα έψαχνα χρόνια φως μου
τη λέξη που δε γράφουνε τα λεξικά του κόσμου
εσύ μου την ψιθύρισες έφυγες και δεν γύρισες"

"με μπρισίμι θα κεντήσω τα φτερά του ανέμου
να με πάρει να σε ντύσω μ'άστρα ουρανέ μου
άστρα λαμπερά σκούρα βλέφαρα μάτια καθαρά
κήποι με νερά
με σβησμένο καρβουνάκι θα σε ζωγραφίσω
σαν καπνό που βαποράκι όλο αφήνει πίσω
σβήνω τον καπνό σ΄έχω ουρανό
φεύγεις και πονώ δάκρυ μου ορφανό"

"κράτα για το τέλος το πιο μεγάλο μίσος
τότε μόνο ίσως μπορεί να σ'αρνηθώ
να μπορώ να λέω κοίτα με δεν κλαίω
πως έμαθα να χάνω αλλά δεν θα χαθώ"



non, je ne regrette rien
(απάντηση)