Εφτά και τέταρτο, ξημέρωσε Δευτέρα
μείναμε ρέστοι από τρόλεϊ και μετρό
σ’ ένα Α4 σου γράφω «καλημέρα»
παρκάρω άτσαλα, την κάρτα μου χτυπώ
Φρουροί ακοίμητοι σ’ ατέρμονη θητεία
ωχρά ανδρείκελα, ντεκόρ από χαρτιά
δουλειά μαζεύτηκε, θα κάνω υπερωρία
μ’ ένα SMS σου λέω «θα ‘ρθω στις εννιά»
Κι ενώ ο Δημήτρης χαστουκίζει την Αλίκη
πλέκω στιχάκια για αγάπες μου παλιές
δυο στην Αθήνα κι άλλη μια στη Σαλονίκη
στο άλλο break θα το παίξουμε εραστές
Σαββάτο βράδυ με παρέα στου Μιχάλη
γνώριμα φάλτσα σ’ ένα γκρίζο σκηνικό
θα βυθιστώ σε βότκα δίχως πορτοκάλι
και μ’ ένα ψέμα βολικό θα ξεχαστώ
Εφτά και τέταρτο, ξημέρωσε Δευτέρα
ταπί και πάλι από τρόλεϊ και μετρό
τύπωσα αντίγραφα που λένε «καλημέρα»
παρκάρω άτσαλα σ’ αδιέξοδο στενό
Μαργαρίτα Πάσχου