Θάλασσα, Λένα Πλάτωνος

 

Τη θάλασσα δεκατέσσερα χρόνια είχα να τη δω

υποθέτω πως έτσι ξαναγεννιέται κανείς

ανοίγοντας τον εαυτό του

μοιρογνωμόνιο του ορίζοντα

σε μιαν ανείπωτη αγκαλιά

για τη μητέρα του κόσμου, τη θάλασσα